Ortaoyunu başladı. Daha bol bol izleyeceğiz bunlardan. Her takıma eşit oranlarda dağıtılacak muhtemelen.
Tabii bir de Manisa'nın klasik Anadolu takımı ürkekliğini eklemek gerekiyor. 11'e 10 oynanan bir oyunda top çevireni, top gibi çevirirler öyle ya da böyle. Kazanmasını bilmeyenler her zaman için kaybetmeye mahkûmdur. Sen kazandığın kornerde hâlâ vakit geçirmeye çalışıyorsan, adresin Bank Asya olsun.
Sonra çıkıp "Bir hafta boyunca çok çalıştık verdiğimiz emeklere yazık" türünden içi boş cümleler kurmanın anlamı yok.
Fenerbahçe-Manisa maçı için benim çıkarımım; 3 haftadır bir biçimde Galatasaray ve Fenerbahçe'nin ligi sürklase edecekleri konuşuluyor. Bu Fenerbahçe ligi sürklase ederse, ya 17 teknik direktör bu işi bilmiyordur ya da isim-forma-renk ağırlığı birilerinin üstüne çöküyordur.
Hani şu, "Fenerbahçe 11 pas yaptı hocam, top göstermiyorlar rakibe" diyerek, Galatasaray'ın oyunu ile sidik yarıştırtmaya kalkan arkadaşlara da örnek olsun bu maç. İki takım arasında 4. hafta itibariyle dağlar kadar fark var. Oyuncu kadrosu, oyun zenginliği, teknik direktör farkı gibi.
Ama AC Milan-Inter Milan maçındaki örnek, bizim ülkemizde yaşanmaz. Çünkü bu sınırlarda sonucu etkileyen çok başka faktörler var. Zaten "Şampiyonlukların sahada kazanılmadığını öğrendim" diyen bir başkana sahip takımın da, ne biçimde ya da ne şekilde kazandığını anlamamak için embesil olmak gerekir.
SEN OYNA BÜLENT, SEN OYNA
"6 yemez 5 yer, 8 yemez 7 yer" Bülent, iki yıldır sergilediği boş ukalalığın bedelini ufaktan ödemeye başladı. Öyle ajitasyonla, 'aslanım, kaplanım' muhabbetleriyle futbolun gerçekleri örtüşmüyor. Diyarbakır da, 2 tane salladı arkadaşın kalesine.
"Ben yarattım" anlayışıyla elindeki doğru düzgün futbolcuları bırakıp, yerlerine şehirde tutamayacağın türden adamlar getirmeye kalkarsan böyle olur.
Arsene Wenger'e bile bir biçimde dil uzatan bu kağıttan kahraman, sonunu kendi hazırladı. "Kaşınan saça Bağdat'tan tarak gelir" diye boşuna söylememişler.
