Dün akşamki maçta çıkartılmış bir pankart. Gelişme var ama eskiden 90 dakika boyunca asılı kalırdı, "G...üzden s..tik mi" diye. Şimdi işi direkt "Ana" hadisesine çevirmişler. Pankarta asanlara, hazırlayanlara 'Anne'nin kutsallığını öğretecek değilim. Çünkü kişi kendi gibi bilirmiş, karşısındakini.
Çok sevdiğim Fenerbahçeli arkadaşlarım var, gerçekten de birlikte ölüme gideceğim adamlardır. Ancak bu insanların hepsi garip bir başkalaşım geçiriyor Galatasaray maçlarında. Hepsi ortak bir dil kullanıyor. Bunu nasıl yapıyorlar bilmiyorum. İzmir'deki arkadaşımla İstanbul'daki arkadaşım birebir aynı cümleleri kurup konuşuyorlar ve bu iki insan birbirini tanımıyor.
Diyorlar ya, "Fenerbahçe Cumhuriyeti" diye, cidden başka bir galaksinin ürünü birçoğu. Bugün işyerinde konuşmalara kulak misafiri oldum, bazılarına ortak oldum. Bir tane Fenerbahçeli'den ofsayt ya da penaltı golle ilgili bir şey duymadım.
Hepsi "nihohoohhoho!" şeklinde gülüyorlardı, hepsi şampiyon olmuşcasına konuşuyorlardı, hepsi sanki ligin bitimine bir hafta varmışcasına konuşuyorlardı.
İyi ki, Fenerbahçeli değilim. Tanrı'nın bir insana verebileceği başka bir ceza yoktur sanırım.
