Jose Mourinho denen adam futbol tarihinin en çirkin karakteridir. Bu kadar yıldır izlediğim futbolda, daha mide bulandırıcı bir adam izlemedim.
Asla kendisi kaybetmiyor, hep hakemler suçlu. İngiltere'de, İtalya'da, İspanya'da... Kaybetmeyi bilmeyen insanlar, kaybetmeye mahkûmdur.
Şu soktuğu parmağını, evirip çevirip götüne kadar sokmak lazım.
Bana ilginç gelen, bu adamın neden sevildiği? Mantıklı, akıllı bir adam Mourinho'yu neden sever, neden başarılı olmasını ister?
Bir adamın gözünü çıkartamadığı için mi?
Şuna bile savunma gelir, "Yaa son dakikalardı, stresti" diye.
Aşağılık, her ağzını açtığında lağım kokusu yayılan, sportmenlikle ilintisi olmayan, bulunduğu yeri halen hazmedememiş, garip bir adam.
Real Madrid, her iki maçta da, sahaya maksimumunu verdi ama Barcelona'nın maksimuma ulaşmayan performansı bile kupayı almaya yetti. Bu kadar sinir, çirkeflik, iğrençlik bunu gördüğünden ötürü.
Herif oyuncularının yapabileceğinin en iyisini sahada görüyor, rakibe bakıyor; adamlar yüzde yüzle oynamıyor, ona rağmen sahada taşak oğlanına dönüyor.
Barcelona maçları hariç bu tiksinç yaratığın başında çıktığı hiçbir takımın maçını izlemem.
Şu adamı destekleyen makul insanlara sormak gerekir, "Sevdiğiniz, izlemekten zevk aldığınız oyun bu mu? Ve böyle mi devam etmesini istiyorsunuz?"
Kendisinde her şeyi yapabilme gücünü gören, kendisinden başka herkese tepeden bakan ve aşağılayan, kazanmak adına sahada her türlü çirkinliği oyuncularına aşılayan bu adamı destekleyen kimse sporsever olamaz.
Neyse, her Barcelona maçında biraz daha küçülüyor, bundan sonra ne yapacak hep birlikte göreceğiz.
Futbol bu adamlar gibileri yüzünden gün geçtikçe kirleniyor, izleyebileceğimiz bir oyun kalmayacak yakın vadede. Çünkü tıpkı hayatta olduğu gibi futbolda da böyle boktan adamlar saygı görüyor, seviliyor, 'fenomen' denilerek iğrenç karakterleri örtbas etmeye çalışılıyor.
Başarı için her yol mübah olmamalı. Ve kaybettiğinde rakibinin elini sıkmayı bilmelisin.