Bu akşam sahne alıyoruz. Özlemiştik hem de çok. Barcelona dünya üzerindeki en özel 2. takım benim için. "Her ligde bir takım tutarım" anlayışının çok dışında.
Prekazi'nin frikik gollerinde nasıl sevindiysem, Koeman'ın frikiklerinde de aynı sevinci yaşadım. Romario'nun her aşırtma golünde deli gibi havaya zıpladım. Ferrer'in sağdan bindirmelerini sanki beraber yaptık,
Stoickov sinirlendiğinde ben de sinirlendim. Nadal'la topu birlikte ıskalardık. Rivaldo 90'da gerilmeden frikiği vururken, 0 (sıfır) puana değil gole sevindim. Her topa Zubizaretta ile beraber uzandık.
Eto'o'ya muz kabuğu atıldığında ben de siyah oldum, Henry geldiğinde dünyalar benim oldu.
Bu akşam dünyanın en özel takımı sahne alıyor. Şampiyonluk, kupalar filan hikâye. Barcelona hayat tarzıdır, faşistlerin himayesindeki şampiyonluklarda, zengin şımarık veletlere atılan tokatlarda Barcelona vardır hep. Daima ve sonsuza kadar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
yaz hadi yaz. naz yapma