Alternatif pozisyonlarda sikeceksin bunu

Lan oğlum, ben bu Emre Aköz'ü kaç kez yazdığımı anımsamıyorum. Bu iktidarın en müstesna (!) destekçilerinden biri. Hatta öylesine ilginç ki, iktidarın kendisini savunamayacağı yerlerde, bu herif savunuyor. Hayır, bir noktadan sonra sinir bozucu olmaktan çıkıp komik olmaya başlıyor.

İstanbul'daki trafik sorunundan haberdar olmayan kalmamıştır. Yaşayanlar zaten her gün bu çilenin göbeğindeler ve neler olup bittiğini biliyorlar.

Emre Aköz denen kıçına telefon ahizesi (eski çevirmelilerden, bunu ancak o keser) giresice herif yönetimi suçlayanları "Önce alternatif yolları deneyin" diyerek geçirmiş sözümona. Yazıyı okuduğum zaman bir küfür ettim, aradan 3-5 saniye geçince gülmeye başladım. Cidden lan, siniri bozuluyor insanın, kendini gülmekten alamıyor.

Yazının en fantastik bölümü sonu olmuş. Hafif ajitasyon soslu, halkın sesi Emre, "Biz üstünde fotoğrafımız bulunan, aylık kupon kenarına iliştirilen "mavi kart" döneminin çocuklarıyız. O yıllardan kalma alışkanlıkla, alternatif ulaşım yollarını hem biliriz, hem de kullanmaktan zevk alırız.

Halbuki günümüzün İstanbul'u... Sadece cep telefonundan değil, aracından da ayrılamayan burjuvalar... Ve de otomobile 35 bin lira saydıktan sonra, üç kuruşluk Köprü zammına laf eden orta sınıf zırzırlarıyla dolu... Tabii bir de yasak olmasına rağmen, saat 18.00'de İkinci Köprü'ye dalan oportünist TIR şoförleri var...
Meseleyi yaratan sadece basiretsiz yöneticiler değil, aynı zamanda işte bu insan malzemesi." demiş.

Şimdi Emre Aköz'ün kim olduğunu bilmesem; gazeteye gelirken otobüs durağında akbil basan bir adam sanacağım. Bir de millete utanmadan "burjuva" demiş, ağzına yüzüne sıçtığımın herifi. Tabii kendisi burjuva değil, sanayi sitelerinde birim çalışması yürütüyor. Lan yavşak, önce kendi sınıfının ne olduğunu bil de, sonra başkalarına bok at.

20 gündür İstanbul'da trafik, insanları çıldırtacak noktaya gelmiş, bu delikli civata trafikteki insanları suçluyor. Hangi alternatiften söz ediyor anlaşılır gibi değil. Bunu alternatif pozisyonlarda sikeceksin, alternatif yolu o zaman görecek.

O kadar TIR'ı, o kadar kamyonu, o kadar aracı hangi alternatif yoldan götüreceksin? Götünden Salacak'a tünel yaptılar da bizim mi haberimiz yok?

İktidar kendini savunamaz durumda, hiçbirinin ağzından tek kelime çıkmıyor İstanbul'la ilgili, onlar da farkında bu işin bokunun çıktığını. Bu herif savunuyor, o yetmiyor; 38 derece sıcakta, otobüste, metrobüste, arabada ağzına sıçılan insanı suçluyor.

Yalakalığın da bir sınırı olmalı ancak bu Emre denen amdan patlarcasına çıkan, geçmişi yarrak ölçmekle geçmiş, yedikçe şişen şiştikçe yiyen puşt, o sınırları da aşıp geçiyor.

Cidden, insan böyle bir yazı yazarken, utanır, yüzü kızarır. Bunlardaki yalama refleksi öylesi bir halde ki, insanın midesini kaldırıyor.

Bu herife gazeteci deniyor, ona yanıyorum.

Gurursuz, onursuz olmaktan daha aşağılık bir şey olamaz, bunu içine sindirmek tam da Emre gibi doğurulmamış, götten fışkıran tiplerin işi.

Bu tavrın sonu iyi yere gitmiyor

Her kulübün taraftarı için, o kulübün bir üyesi olmak gurur vesilesidir. Ben Galatasaraylı olmaktan mutlu olurum, bir başkası Fenerbahçeli olmaktan, bir diğeri Beşiktaşlı, öteki Tavşanlı Linyitli, beriki Adana Demirsporlu olmaktan gurur duyar.

Taraftar olmak acayip bir hadise. Bir kulübü destekliyorsun, o kazandığında havalara uçuyorsun, kaybettiğinde bütün bir haftan bok gibi geçiyor. Düşünsene, hayatta neler için havalara zıplarsın ya da ne olduğunda gözünden yaş gelir. Sayısı hep kısıtlıdır bunların.

Ben de zaman zaman bu duygulara kapılıyorum elbette. Her ne kadar soğukkanlı olmaya çalışsam da beceremiyorum kimi kez. Ve tıpkı yukarıda yazdığım gibi Galatasaraylı olmak da, benim için bir gurur kaynağı oldu.

Xamax maçında 5 tane koyunca, dünyanın en mutlu insanı olmuştum. Ülkedeki diğer futbol takımlarının, tokat üstüne tokat yediği dönemlerde bile Galatasaray'ın o Avrupa'da aldığı sonuçlardan daha fazla mutlu oldum. Ne bileyim işte UEFA'yı aldık, ötesi yok. Her ne kadar birileri, "Ulan başka da bir bok bilmiyorsunuz" dese de, ne zaman aklıma düşse, suratıma bir gülümseme yayılıyor, daha çok sırıtma şeklinde.

Lan ayrıca, niye unutayım UEFA'yı? Sen alsan, dünyayı ayağa kaldırırdın, elbette gurur duyacağım, hatrıma getireceğim, sen "şikenin mucidi Galatasaray" dediğinde, "Al sana UEFA Kupası, onu da mı şikeyle aldık, götten damlama" derim.

Neyse, yazının konusu bu değil. Taraftarlık, son 10 yılda fazlasıyla şekil şemal değiştirdi. Sadece Galatasaray'a özgü bir durum değil, her takımın taraftarında değişiklikler mevcut. Haa, diğerlerinin nasıl olduğu çok da umrumda değil ama değişenin Galatasaray taraftarı olduğunu görünce insan üzülüyor.

2006 yılıydı, Murat Özaydınlı'nın meşhur "fakir fukara" konuşmasını yaptığı zaman. "Deplasmana gidecek para bulamayan Anadolu kulüpleri bile böyle küçük düşmüyor. Fakir fukara edebiyatı yaparak buralara kadar geldiler" diyerek, ne denli aşağılık ve hamurunun nasıl olduğunu göstermişti.

Bu açıklamaya sadece Galatasaraylılar kızmamıştı. Etrafımdaki pek çok insanın, analı-bacılı küfürler ettiğini bilirim.

Bu üstten bakma, rakibini aşağılama, burnundan kıl aldırmayan beyzade tavrı, Fenerbahçe'nin neredeye her yöneticisinde ve taraftarında vardır. Ötesi yok ki, heriflerin yöneticisi "6S" diye açıklama yapıyor. Fenerbahçe nefret paratoneri haline böyle böyle geldi.

Burak-Hamit-Amrabat transferlerinden sonra Galatasaray taraftarlarının halini görünce durumun biraz bu yöne doğru kaymaya başladığını gördüm. Yapılan bir transferden sonra, rakip aşağılamak bir Galatasaraylı tavrı olamaz ve olmamalı. Elbette kimseye 'taraftarlık nasıl yapılmalı?' gibi bir ders verme çabası içinde değilim ama bu tavrı sergileyen adamlarla aynı takımı tutuyor olmak da, beni rahatsız etmeye başladı.

Bir insanın, başka bir insanı parasal açıdan aşağılaması, tipik orospu çocuğu tavrıdır; bunu kimin yaptığının önemi yok.

Bu tavır bize yapıldığı için ne kadar rahatszız olmuştuk, sadece bunu hatırlamak yeterli.

Kimsenin kimseden bir farkı kalmamaya başladı. "Türkiye'dir Galatasaray" diyenler haklı çıkmaya başladı. Bu takımın taraftarı da, tıpkı bu ülke gibi boktan, aşağılık ve yavşak olmaya başladı. Ne kadar gurur duysanız azdır, bu tabloyla övünün.

Fakat ilerleyen yıllarda, nefretin odağı haline gelinirse, kimse bundan şikâyet etmesin.

3-5 transferde götü kalkan, bir şampiyonlukla rakiplerini aşağılayan adamdan adam olmaz. Puştluğun alemi yok, adam olun götverenler.

Ayrıca Galatasaray mümkünse Türkiye filan olmasın. Bu ülke katillerin dışarı salındığı, şike yapanların omuzlarda taşındığı, tacizin tecavüzün tavan yaptığı, dolandırıcıların beyefendi anıldığı, ülkeyi soyanların adam gibi adam sıfatı kazandığı bir yer. Bir arkadaş söylemişti, onun alıntısı ile kapatayım; "Bugün Milli Takım ile Galatasaray maç yapsa, sapına kadar Galatasaraylıyım."