Bu tutmuş, bu koparmış

Bu çok yaşlı

Bu tazecik genç fidan

Bu, bu sene ayağını topa sürmedi, kondisyonu yok (2012-2013 sezonunda 12 maçta 892 dakika oynadı)

Bunun kondisyonu müthiş, takımıyla her maçta forma giydi (2012-2013 sezonunda 23 maçta 1285 dakika)

Bunların maliyeti çok fazla, borç parayla alınıyor.

Üstteki gitti diye altta alınanlar sudan ucuz kelepir ve borç olmayan özkaynak paralarıyla alınıyor.

Bunun alacağı para takım içi dengeleri bozar (yıllık 3 milyon 200 bin Euro ve maç başı 25 bin Euro)

Bunun alacağı para takım içinde denge bozmaz, kalitesi yeter (yıllık 3 milyon Euro ve maç başı 10 bin Euro)

Bu Çin'den geldi, performansı soru işareti

Bunun Türkiye ligini tanıması nedeniyle, tam isabet doğru transfer

Bu basına Messi'yi getirsen, "Doymuş, başarıya aç futbolcu değil. Maliyeti çok fazla, takım içi dengeleri bozar. Dünya Kupası kazanamadı, Barcelona isteseydi bırakmazdı" diye eleştirir.

Yavşaklık iliklerine, kemiklerine kadar işlemiş.

Komidinin üstündeki paralar götünüze girsin

Rakibini ti'ye almakla, aşağılamak arasındaki fark, incecik bir urgan gibidir. Tribünde yaptığın tezahürat, basın toplantısında söylenen bir cümle, astığın bir pankartla, rakibini inceden süzersin ama şu yukarıdaki gibi bir pankart asarsan, ona aşağılamak derler.

2006 yılında Murat Özaydınlı Malatyaspor maçı sonrasında, canlı yayında, "Deplasmana gidecek para bulamayan Anadolu kulüpleri bile böyle küçük düşmüyor. Fakir fukara edebiyatı yaparak buralara kadar geldiler" açıklaması ne kadar iğrenç ve boktansa, bu pankart da en az onun kadar iğrençtir.

Savunma yapmak işin en kolay yanlarından biri. "Ama onlar da, kurucumuza küfür etti", "Zamanında sahaya cüzdan fırlattılar" vs. vs. bunların sonu gelmez. Orospu çocukluğuna, eşdeğer bir tavırla yanıt verilmez. Onlar Ali Sami Yen'e küfredince, cevaben Şeref Bey'e küfredersen, sen de orospu çocuğu olursun.

Kibir, hayattaki en boktan olgulardan biridir. Bugün yaptığın 3 transferle gösterdiğin kibri, dün başkaları gösteriyor diye, ana-avrat sülale sövüyor muydun, sövmüyor muydun? O kadar küfrettiğin şeyin aynısını yapmak, zeka belirtisi değil, en ahlaksız yöntemle bel altı vurmaktır.

3-5 transferle rakip aşağılamak, küçümsemek puştluğun daniskasından başka bir şey değil. Hayır, işin ilginci, yaşadığın ülke Türkiye. Ekonomisi ip üstünde gidiyor, yarın develüasyon olur, dolar-Euro çıkar 2-3 katına, alırsın ebenin amını.

Bu pankartı eleştirince 'elitist' damgası yiyorsun. Beyni az gelişmiş sikindirik yaratık, ben "rakibini aşağılamayacaksın, küçük görmeyeceksin, hele hele mali açıdan taşak geçmeyeceksin" diyorum, sen bana 'elitist' damgası yapıştırıyorsun. Şu pankartı eleştiren insana elit damgası vurmak, dangalaklığın Everest tepesine çıkılmasıyla eşdeğerdir. 7 sene önce sana yapıldığında, en galiz küfürleri savur, 7 sene sonra kıçı biraz toparladığında sen başkasına yaptığında "Hahahahaha çok da yaratıcı olmuş" diye ağız dolusu kahkaha at.

"O bunu yaptı, öteki şunu yaptı" muhabbetiyle, hiçbir yere varılmaz. Ben demiyorum ki, tribünlerden kırmızı güller fırlatılsın, sevgi pıtırcığı olalım. Ama isteyen kabul etsin, isteyen etmesin, şu pankart rezil bir paçavradan başka bir şey değildir. O rezil paçavranın verdiği mesajsa daha büyük iğrençliktir.

Haaaaa, şimdi gelelim bu pankarta feveran eden Beşiktaşlı taraftara. Birader, sahaya cüzdan fırlatırken sesin çıkmadı, Ali Sami Yen'e ana avrat söverken sesin çıkmadı, sahaya dalıp futbolcu kovalayan taraftarına sesin çıkmadı, ırkçılık yaparken 'biz yapmadık, yapıldıysa da en fazla 3-5 kişidir' diye sesin çıkmadı, 'kümede kal Galatasaray' diye binlerce kişi bağırırken sesin çıkmadı, birdenbire ahlak bekçisi mi oldun? Ohh ne güzel iş, kişiden kişiye, kurumdan kuruma, taraftardan taraftara değişen ahlak anlayışı. Sen yapmakta özgürsün, yaptığını saklamakta ustasın, başkası yapınca ayaklanıver. Samimiyet skalanızı sikeyim sizin.

Şu ülkede, yenilen bir boka kulp takılmasın artık. Katillerin hepsi namus yüzünden cinayet işler, faili meçhul cinayetlerin sorumluları ülkeleri için insan öldürür, tecavüzcülerin hepsi kadın tahrik ettiği için tecavüzcü olur. Herkesin bir bahanesi var, siktiğimin ülkesinde. Biri 'yaptık' desin ya da yapılanı savunmaya kalkmasın dişlerimi çekiçle kıracağım. Bu kadar mı iğrenç, boktan insanlarla birarada yaşıyoruz, hiç mi umudumuz olmasın şu ülkeden. Yeter lan yeter!

Ben en azından gayet rahat, o komidinin üstündeki paralar götünüze girsin diyebiliyorum, Galatasaray taraftarı bugün Şeref Bey'e ana avrat küfür etse, hepsine 'orospu çocuğu' derim rahat rahat. Sen Ali Sami Yen'e küfredenlere 'orospu çocuğu' diyebiliyor musun? Samimiyet orada başlıyor, ahlaklı duruş orada başlıyor. Gerçi ben onu diyemeyene de 'orospu çocuğu' diyorum. Anladın sen onu...

Son olarak, bak alttaki pankart ne etik değil mi sevgili Beşiktaşlı kardeşim. Sizi samimiyetsiz pezevenkler sizi. Her ikisini eleştiren insan da, benim canımdır.

Medya kararı verdi

Tükürüğü anında tespit eden bir medya sahibiyiz. Fakat bir farkla, tükürenin giydiği formaya bağlı olarak değişiyor.

Tükürük sarı-kırmızılı formadan gelince anında tespit ediliyor, hüküm derhal veriliyor ve "Tükürdü, kırmızı kart gördü" başlığı atılıyor ancak sarı-lacivert formadan gelince ne haber yapılıyor ne de yorum.

Tükürüp tükürmediğini tartışmıyorum, kaldı ki kişisel yorumum Melo'nun takımda kalmamasından yana ama bu çifte standardın boku çıkmaya başladı. Galatasaraylı futbolcuların yaptıkları ya da Beşiktaş ya da Fenerbahçeli futbolcuların yaptıkları farklı değerlendiriliyor.

Melo'nun tükürdüğünü kabul edelim. Biri hakeme, diğeri rakibe tükürüyor diyelim. Elinizi vicdanınıza koyup bir zahmet söyleyiverin, birbirinin kopyası olan pozisyonda, şu yukarıdaki görüş farklılığını açıklayın.

Galatasaray'ın transfer ettiği her futbolcunun maliyeti imzası süresince hesap ediliyor ama Fenerbahçe ya da Beşiktaş'ın transferleri sadece yıllık ücretlerinden hesap ediliyor. Selçuk İnan transferinden bu yana basın böyle bir yöntem buldu. "35 milyon Euroluk futbolcu", "27 milyon Euro'ya mal oldu", "Galatasaray servet ödeyecek", "Karabük'ün maliyeti Sneijder kadar etmiyor"... Bu bizim başbakanın 6 sıfır hesabı gibi aynı. Her gittiği yerden liradan 6 sıfır atıldığını anlatıyor ama söz yatırımlara gelince liradan 6 sıfır atılmamış haliyle sürekli trilyondan söz ediyor.

Az biraz samimi olun pezevengin evlatları. Bazı tipler vardır, karşısındakine bilenir bilenir bir bok söyleyemez, eleman ortamdan ayrıldığı an bir laf söyler "lafı nasıl çaktım ama" diye böbürlenir. Basının durumu da aynı. Ne söyleyecekseniz lafı ıvır kıvır yapmadan açık açık söyleyin. Yavşakça yorumlar, sahtekar tavırlarla olmuyor.

Melo tükürmüş. Amın evladı, aynı yorumu Meireles için neden yapmadın? İlk akşam hiçbiri haber yapmadı, derbide böyle bir olay yaşanmamış gibi davrandı. Mecbur kalmasalar, haberi görmezden gelirlerdi de, sike sike görmek zorunda kaldılar.

Memlekette 500 bin satan gazetenin genel yayın yönetmeni el üstünde tutuluyor, gazete 500 bini geçtiğinde kutlama telefonları geliyor.
Hangi ülkede? Nüfusu 80 milyona dayanmış Türkiye'de. Oturup ağlayacağına, herif zafer kazanmış komutan gibi ortalarda dolanıyor.

Hah işte! Bu gazeteler neden bu kadar satıyor, neden ülke insanı gazeteciler için "abi işiniz yalan dolan" diyor? Şu yukarıda gördüğümüz örnekler için.

Bak hep söylüyorum. Bugün başbakanın götünü yalayan bütün adamları, hafızanızın bir kenarına koyun. O koltuktan indikten daha 10 gün geçmeden, göt yalayan adamlar neler söyleyecek neler.

Bu ülkede laf söylerken dikkat edeceksin. Ülkenin alayı sahtekar çünkü. Düşündüğünü dile getirmez, aklındakini diline yansıtmaz. Yansıtınca da 'orospu çocuğu' diye arkandan atıp tutarlar.

Şu ülkenin gazetecilerinin yüzde 95'inin yüzüne tükürmeye bile değmez. Karaktersizlik, genel karakterleri çünkü.

Melo'ya ilişkin de şunları söyleyeyim. Bir değil, iki değil, üç değil, dört değil. Her tuzum var diyene koşuyor yavşak. Sahanın neresinde bir karmaşa var, bu herif orada. Lan, sen zaten mimlisin, sahada yangın çıksa, siktir git soyunma odasına. Umarım kadro dışı bırakılır, zaten formayı da hak ettiğini kimse söyleyemez. Bütün sezon dişe dokunur tek faydası Elazığ'da penaltı kurtarması oldu. Bir an önce sözleşmesinin feshedilmesi dileğiyle.

Yardımcı Cem Satman'ı da, kırmızı kart kararından ötürü kutlamak gerekir. Hemen önünde Gökhan Süzen'in, Hamit'e dirseğini görmüyor ama Melo'nun tükürüğünü çok daha uzakta tespit ediyor.

Böyle buyurdu büyük başkan!

"Tribün ortamı sakin, barışcıl olamaz. Maça gelenlerin içlerinde taşkınlık ve isyan var. Onları kontrol etmek çok zor. “Sebo” diye bir reisimiz var. Onu çok severiz. Tribünde reisin ve bizim koyduğumuz kurallar kayıtsız şartsız uygulanır. Kuralları bozanın cezası kesilir. Herkes tribün aleminin ağır cezalarının olduğunu bilir. Bir taraftar için en büyük ceza sevdiği takımın maçını izleyememektir." Oğuz Altay

"Bir holding düşün, sahibi sensin. Başına bir CEO atamak istiyorsun. Neticede holding çalışanları o CEO’yu sevse de sevmese de kabul etmek zorunda kalır. Ama tribün bunu kabul etmez. O yüzden hepsi beni seviyor. 36 senedir tribünde Galatasaray için mücadele ediyorum. Saygı duyuyorlar. Reisin işaret ettiği kişi ben olduğum için başkan benim." Oğuz Altay

Canınız sıkıldı, kafanız bozuldu, “Bu maça gitmeyeceğim” deseniz kaç kişi gitmez?
"Bizim tribün gitmez." Oğuz Altay

Şu yukarıda söylenenlerin hepsi ibretlik cümleler. Reisin koyduğu kurallara kayıtsız şartsız uyulması, konulan kuralları bozanlara ceza kesilmesi, reisin işaret edip birilerinin başkan seçilmesi, istenilen kişinin tribüne sokulmaması gibi. İş öyle bir raddeye gelmiş ki, bir taraftar grubu değil de, TT Arena'nın sahibi konumuna yükselmiş eleman.

Bu ülkenin en başat problemlerinden biri 'biat' kültürüdür. O yüzdendir ki, Türkiye'den çıkmış 'lider'lerin pek çoğu, bu sorundan ötürü 'lider' olur. Ülkenin başındaki herif, insanlara kaç çocuk yapması gerektiğini öğütlüyor, ne yemesi gerektiğini işaret ediyor, nasıl yaşaması gerektiğine ilişkin ahkâm kesiyor, nasıl protesto edileceğini anlatıyor vs. vs.

Bu biat kültürünün tribündeki yansıması da işte bu adamlar. Zorbalıkla, vandallıkla, eşkiyalıkla insanları hizaya getirdiklerini açık açık söylüyor, kimse de bundan rahatsız olmuyor. Şu açıklamaları İngiltere'de, Almanya'da, Fransa'da yapmış olsa, hakkında soruşturma başlatılmış, değil tribün rüzgâr türbini bile göremezdi. Ama işte burası Türkiye ve zorbalık her zaman en geçer yol. Örnek istiyorsan, günümüz iktidarına ve uygulamalarına bak.

Bu röportajla ilgili kimse kılını kıpırdatmayacak, spor programları bu herifi bilirkişi gibi yine canlı yayınlara bağlayacak, bu herif Galatasaray Kulübü Başkanı ve yöneticileriyle rahat rahat görüşme yapacak, tribünde istedikleri gibi adam dövecekler, istedikleri gibi olmayanları tehdit edecekler.

Kafaya bak amına koyayım. Canı sıkıldı mı, tribünleri maça gitmezmiş. İyi siktirin gidin kendinize Ultraslangücü diye bir takım kurun, canınız sıkıldığında maça gidin, istemediğinizi tribüne almayın. Ama o takımın ismi Galatasaray'sa sikerler sizin keseceğiniz cezayı.

Bu ülkede futboldan soğumak için yüzlerce neden var ama hiçbirisi taraftar grubu denen asalaklar gibisi değil. Çarşısı, GençFB'si, Ultraslan'ı, otu boku hepsi aynı bokun soyu. Kulüplerin kanserli parçaları, asalaklarından başka bir şey değiller. 20 yıl önce kapıda bilet dilenen adamlardan, birinin otoparkı var, ötekinin restoranı var, berikinin altında Mercedes var, varoğlu var.

Hiçbir şey yapmayacaksın, sadece bu yavşakların 20 yıllık banka hesaplarını incelemeye alacaksın. Ak götü, kara götü o zaman görürüz.

Lan her şeyi geçtim, Levent'te tenis kulübünde 2 çocuk babası bir insana "Çocukların babasız mı büyüsün?" diyen bir adam şu açıklamaları yapan herif. Bunu söyleyen yavşak sokakta elini kolunu sallaya sallaya dolaşıyor, televizyonlarda boy gösteriyor, hiçbir suç unsuru taşımamasına karşın elinde pankart olan gencecik çocuk aylarca cezaevinde yatıyor. Böyle ülkenin gelmişini geçmişini sikeyim.

Tribün kültürüymüş! İtliğin, zorbalığın adına 'kültür' deniyor. Sorduğun zaman da, soğukta beklemiş, yağmurda, çamurda, karda desteklemiş, kavga etmiş, satırların arasına dalmış. Sen karda beklerken, itlik yapmayan taraftarın üstünde güneş açıyor, huriler üzüm yediyor sanki.

Başkanlar, yöneticiler şerefsiz olmasa, bu herifler böyle elini kolunu sallaya sallaya dolaşamazlar. Bu yavşaklarla görüştükleri, bunların cebini doldurdukları, tribünde hakimiyet sağlamalarına olarak verdikleri için.

Ayrıca reis ne lan! Bu kadar tiksinti verici bir sıfat olamaz. Takalar götünüze girsin.

Canınız çok sıkılsa da, siktirip gitseniz şu tribünlerden ne güzel olur.

Şimdilik orospu çocuğu ile idare edin

Benim penceremde, spor kulübü taraftarlığı hayatın eğlenceli yanlarından biri. Elbette kızıyoruz, seviniyoruz, hiddetleniyorum ama özü bu. Ancak bu ülkede yaşayan canlıların (canlı diyorum çünkü insanlık başka değerler barındırıyor) çoğu, hayata tutunma yolu olarak taraftarlığı seçiyor. Her tür kimliğinin üstünde, önce Fenerbahçeli, önce Galatasaraylı, önce Beşiktaşlı geliyor. Bu yüzden, taraftarı olduğu kulübe ait herhangi birine, olguya, değere laf söylendiğinde, sanki anasına küfredilmiş gibi görüyor.

Dün akşam, İstanbul'un en önemli tarihi yapılarından biri olan Galatasaray Üniversitesi yanıp kül oldu. Binayla birlikte, yerine bir daha asla konulamayacak kitaplar yandı. Bir tarih yanarken, sadece ismi 'Galatasaray' diye sevinen yığınları hep birlikte gördük. Şundan eminim, tam tersi olsaydı da, yani Fenerbahçe Üniversitesi yansaydı sevinen Galatasaraylı yığınlar görecektik.

Bir tarihin yanmasına sevinmek, insanın aklına Nazi Almanyasını getiriyor. Propaganda Bakanı Goebbels, ülkede sanatın Nazi eşgüdümü olması için ulusal çapta bir eylem ilan eder. Bu eylem "Edebi ateşte yakarak tasfiye etme" olarak bilinir. 10 Mayıs 1933'te öğrenciler, pek çok üniversitede "Alman olmayan" 25.000 kadar kitap yakar, yürüyüş düzenlenir. Bu eylemi "Alman Olmayan Ruha Karşı Eylem" büyük bir zafer olarak nitelendirilir.

Düne geldiğimizde, Galatasaray Üniversitesi'nin yanmasını zafer çığlıklarıyla karşılayanların, 'iyi oldu' diyenlerin, 'o yangını söndüren itfaiye hortumunu sikeyim' diyenlerin, Goebbels ve onun taşıdığı zihniyetten zerre farkı yoktur.

Galatasaray Üniversitesi'nde yananlar, bu coğrafyada yaşayan herkesin ortak geçmişi ve kültürel zenginliğidir. Bunun farkında olmamak cahilliği bir yana, insan sıfatına bürünmüş kimsenin, 6 bin kitap yanarken, sevinmemesi gerekir.

Cidden bu yorumları gördükçe insan korkuyor, yaşadığı ülkeye ve o ülkenin insanlarına dair tüm umudunu yitiriyor.

Öte taraftan biz bu ülkede, değil kitaplar, insanlar yakılırken, dükkanları yağmalanırken, süngüden geçirilirken, evlerine bomba atılırken, bile zafer çığlıkları atanları gördüğümüz için şaşırmamamız gerekiyor.

Boktan bir takım taraftarlığı için, yanan tarihe alkış tutmak, sevinmek, bunun üstünden geyik yapmak orospu çocukluğundan başka bir şey olamaz.

"Ben Fenerbahçeli'yim ama üzüldüm" diyenler de, bu iğrençliğin başka bir tarafından tutuyor. Çünkü 'ama'dan sonra gelen her şeyin yalan olduğu gerçeğini hepimiz biliyoruz. Yanan binlerce kitaba ve koskoca bir tarihe üzülmen için desteklediğin takımı dile getirmen gerekmiyor, nereye ait olduğunu anlatmaya çalışman, o yüzden beyhude.

Bazı olaylar, gerçeklerin turnusolu oluyor, Galatasaray Üniversitesi'nde çıkan yangında da böyle olmuştur. Çocukluğumuzdan bu yana duyduğumuz "Türk insanı misafirperverdir", "Türk insanı hoşgörülüdür" vs. vs. cümlelerinin de aslında ne denli içi boş ve büyük bir yalandan ibaret olduğunu görüyoruz. Ülke insanı gerçekten de, gün geçtikçe daha iğrenç bir hal alıyor.

Binlerce insanın hayalleri, anıları, gençliği yanarken, taraftarlık edebiyatı altında sevinmeye bir isim bulamıyorum. Ne kadar düşünsem de, hangi kelimeleri biraraya getirmeyi çabalasam da olmuyor. Küfür haznemin geniş olduğunu düşünürdüm ama bu durum karşısında zayıf kaldı. O yüzden sevinenler, zafer çığlıkları atanlar, 'oh olsun' diyenler, siz şimdilik sadece orospu çocuğu ile idare edin. Belki bir adını koyan çıkar.

Sikerim ayıbınızı

(Boş beleş küfür etmeyle olmuyor bu işler. Sorulara yanıt veren tek kişi çıkmadı. Galatasaray'ın oyun planı nedir? Yanıt veremiyorsunuz, çünkü bunu küfür edenler de bilmiyor. Biliyorsanız da bir zahmet yazıverin. Haaa bir de "Bir daha olumlu yazarsan 'orospu çocuğusun' diyen göt lalelerine bir şey söyleyeyim, siz istediğinize biat edebilirsiniz, benim kültürümde biat diye bir şey yok. Haliyle yazarken, kimseden izin istemeyeceğim.
Hemen belirteyim, kaçmadım ama o kadar kişi ana avrat sövünce de 'yeter artık' dedim.)

Şampiyonlar Ligi'ydi, Süper Lig'di, kupaydı derken, Galatasaray 27 resmi maçta sahaya çıktı. Sezon başında Amrabat dedi alındı, Burak dedi alındı, Umut dedi alındı, Melo dedi alındı, Hamit dedi alındı, Dany dedi alındı. Sözün özü, istediği ne kadar oyuncu varsa alındı. Buraya kadar bir itiraz yok sanırım. Tek tek isim isim eleştirmiyorum bu adamları. Sonuç itibariyle, teknik direktörün istediği adamlar alındı mı? Alındı.

Peki sen bu oyuncuları alırken rakiplerden Beşiktaş ne durumdaydı? Mali açıdan dibe batmış Beşiktaş, transferde Uğur Boral, Oğuzhan Özyakup, Julien Escudé, Olcay Şahan gibi oyuncuları kadrosuna dahil etti. Dikkatli oku! Umut Bulut, Burak Yılmaz, Hamit Altıntop, Melo isimleriyle, yukarıdaki 4 ismi bir kefeye koy. Varolan kadroyla da karşılaştır bir zahmet.

30'a yakın resmi maçta Galatasaray'ın oynadığı futboldan doyan var mı? Rakibini sürklase eden, eze eze yenen, oynadığı futboldan zevk alan kaç Galatasaray taraftarı var, cidden merak ediyorum. Kişisel olarak, Süper Kupa finali dışında Galatasaray'ın oynadığı hiçbir maçtan keyif almadım. Temposuz, yaratıcılıktan uzak, defansı dökülen, orta sahası ağır, 90'lı yılların meşhur Held'li, Saftig'li Galatasaray yıllarını hatırlatır biçimde.

Galatasaray, Kasımpaşa maçı itibariyle 18. lig maçına çıktı. 18 lig maçında alınması gereken puan 54, alınan puansa 33'se, kimse kusura bakmasın, o takımın teknik direktörü eleştirilir. O takımın teknik direktörünün ismi Fatih Terim'se de eleştirilir, Hagi'yse de eleştirilir.

Ama yok, Galatasaray'da Fatih Terim dokunulmazlığı denen bir şey var. Ona kimse laf söyleyemez, eleştirilemez, laf söylenemez, toz kondurulamaz, bokundaki boncuk baş tacı yapılır. Bir siktirin gidin lütfen. Fatih Terim de, en nihayetinde bu kulübün bir çalışanıdır. Bunda içerlenecek bir şey yok.

Ben Galatasaray'ın futbol oynadığını görmek istiyorum. Geçen yıl şampiyon olmuş, bu yıl deve yüküyle transfer yapılmış bir futbol takımı, bu durumdaki Beşiktaş'tan, kıytırık Antalyaspor'dan sadece ve sadece 3 puan öndeyse, o takımın teknik direktörünün ismi zerre önemli değildir. Siz teknik direktörünüze tapabilirsiniz, saçma sapan anlamlar yükleyip dokunulmaz ilan edebilirsiniz ama hep söylediğim gibi ülkede başbakanlar, cumhurbaşkanları, bakanlar eleştirilirken, Fatih Terim'e eleştirilemez bir zırh takamazsınız. Haaa siz takarsınız da, sizi kim takar onu bilemem.

Buraya kadar bolca küfür edip, okumaya devam ettiyseniz, tümleşik yapılı soru sorayım. Galatasaray'ın oyun planı, Galatasaray'ın ikincil oyun stratejisi ve Fatih Terim'in bu sezon kenardan çevirdiği maç sayısı nedir? Bunlara yanıt verirseniz çok sevineceğim.

Bunu bir kez daha yazdım, yineleyeyim. Galatasaray için rüzgâr tersine döndüğünde, Fatih Terim'in bu sezon yaptıklarını bir hatırlayın. Son Kasımpaşa maçından yola çıkalım. Elmander'i oyundan al Umut Bulut'u oyuna sok, Hamit'i oyundan al Aydın'ı sok, Melo'yu oyundan al Yekta'yı sok. Dikkat ederseniz maç dahilinde Elmander'in neden oyundan alındığını, Emre Çolak'ın neden oyunda kaldığını, dökülen Melo'ya 75 dakika nasıl tahammül ettiğini filan yazmadım bile. Emre Çolak meselesini birazdan yazacağım.

Hacım, sen bana istediğin küfrü et de, forvet çıkar forvet koy, orta saha çıkar orta saha koyla teknik direktörlük olmaz. Sen sezon başında 4-4-2 oynayacağını biliyordun, bütün sezon sol kanadını Emre Çolak'a emanet etmeyi düşündüysen değil İmparator, cihan padişahı olsan iki kez düşüneceksin. Bir kere, yaz sezonu transfer planlamasının berbat olduğunu kabul etmekle başlayacaksın işe. Bunu kabul ettiğin zaman Fatih Terim'i de (bu 'de' eleştirenler için değil) sike sike eleştireceksin.

Şimdi dönelim bugünkü zamana. Fatih Terim sol bek, stoper istiyormuş da (kesin ve kesin sol bek ve stoper alınmalı), yönetim isteklerini yerine getirmiyormuş. Hayatın boyunca Lukunku, Almaguer, Pinto, Bratu, Tamas, Sarr gibi isimleri almışsan, insan bir 'acaba' der haliyle. Bunu daha önce de söylemiş olabilirim, AC Milan gibi bir takımın başına geçip, Kutuzov gibi kalası transfer ediyorsun, Batista gibi malın alınması için yırtınıyorsun. Eee, kusura bakmazsanız, ben de yönetici olsam fazlasıyla şüpheye düşerim. Ki, hayatım boyunca, transferleri, teknik direktörlerin belirlediği isimler olmasına inanmışımdır, bunu da not edeyim.

Bugünkü Kasımpaşa yenilgisi, Fatih Terim'in yönetime cevabı olmuştur. Fatih Terim aptal bir adam değil, Emre Çolak'ın sahada ne yaptığını görüyordu, takımdaki en iyi isimlerden birinin Elmander olduğunu biliyordu ama yönetime selam çaktı, maç sonu basın toplantısında da hem taraftarı gazladı, hem de yönetime ikinci selamını çaktı. Hah işte, kişisel kaprisle Galatasaray teknik direktörlüğü yapılmaz. Benim için ismin önemi yok Adnan Polat başkansa ve Galatasaray'ın ağzına sıçıyorsa, küfrederim. Fatih Terim teknik direktörse ve sırf inat uğruna bu takımın yenilmesini içten içe büyük bir hazla izliyorsa küfrederim.

İsteyen kabul etsin, isteyen etmesin. Galatasaray orta sahasıyla, savunmasıyla dökülüyor. Beşiktaş, Karabük, Orduspor, Trabzonspor ve Kasımpaşa maçlarının hepsinde tarihe geçecek skorlar görebilirdik. Çekirge oyun olarak değil ama skor olarak zıp zıp zıplıyor.

Siz kendinizi Şampiyonlar Ligi'nde üst tura çıktık, ligde halen lideriz diye avutadurun, bu futbolla Galatasaray ne ligin sonunu görebilir, ne de Schalke maçında tur atlayabilir. Bunu söylediğim için "Sevin amına koyduğumun çocuğu sen de" gibi sike sürülmeyecek yorumlar yapmayın. Bunlara seviniyor olsaydım, umrumda bile olmazdı şu tablo, oturduğum yerden götümü yayıp, taşak yapardım ama işte kazın ayağı öyle değil. Şu oyunu gördükçe ve bir teknik direktörün kelle almak için başında bulunduğu takımına ihanetini gördükçe sinirden çıldırıyorum.

Dediğim gibi, siz pembe tablolar çizmeye devam edin. Ben, "İmparatorrr, imparatorrrrr, imparatorrrrr Fatih Terim" diye bağırdıktan 3 hafta sonra "Siktir git Terim" diye bağrıldığını bildiğim için, o pembe tabloları çizenlerin, imparatorlarına ne kadar bağlı olduklarını da çok iyi anımsıyorum.

Bu yavşak dünyada eleştirilmeyecek hiç kimse yok. İsmi, cismi, görevi, sıfatı her ne olursa olsun. İyi uykular size.

Haaa unutmadan, kime küfredeceğimi size soracağım amına koyayım. Ayıpmış! Sikerim ayıbınızı. İstediğiniz, hoşunuza giden şey olunca "Abii asahuieiueiueuieuieu harikasın", işinize gelmeyen şey olunca "Ayıp" değil mi? Samimiyetinizi sikeyim.

Not: Bu yazıyı bilgisayarımda masaüstüne tarihle kaydettim. Sezon sonu yeniden üzerinden geçeriz. Söylediğim şey basit, Galatasaray 27 resmi maçta oynadığı futbolsuzluğu sürdürmeye devam ederse, ligde ilk ikiye dahi giremez. Sezon sonu konuşuruz. Hep dediğim gibi göt olmak beni çok mutlu edecek ancak bu kez göt olmayacağımdan eminim.

Göt olmak demişken, Cris konusunda yorum yazan arkadaşları da bekliyorum.