10 Aralık 2010

Günü var, kendi yok



Eşinden dayak yiyen Sıdıka ya da polisten dayak yiyen Miraç İnsan Hakları gününüz kutlu olsun.

Dayağın cennetten çıkma olduğunu, kadının sırtından sopanın eksik edilmediğini öğütleyen ve öfkenin hitabet sanatı olduğunu söyleyenlerin ülkesi Türkiye.

Bu ülkede, özgürlüğün sınırlarını yönetenler belirler, eylemin nasıl olması gerektiğini onlar anlatır. Burada insan hakkı da polisin, jandarmanın, annenin, babanın, kocanın, insafındadır.

Günü var ama kendi yok. Yine de esgeçmeyelim. Çıkmadık candan umut kesilmez.


3 yorum:

Adsız dedi ki...

hiç mi içiniz acımıyo orospu çocukları diycem ama içinizde vicdan mı var sanki

Ozan dedi ki...

yok abi bu ülkede okullar üniversiteler açılmaz millet çocuğunu okula göndermez çünkü eğitimli insan hakkına sahip çıkar çok değişik mantıklar işliyor bu ülkede eğitim seviyesi yükselse günüde olacakda türkiyede istenmiyor yükselmesi tabi okumamakla da doğrudan alakası yok olayın toplumda yaratılan kaos ve gergin ortam muhalefet iktidarın birbiriniz yemesi değişken çoğu sebep var yoksa okuyan adamlar bile şiddete baş vuruyor ona lafım yok

kaptan dedi ki...

birsey olmaz dayak yiye yiye hergun yollara dusersen mucadelede sesini duyurursun olmekten dayaktan korkmayacaksin sana her yumulduklarinda oruspu cocuklarinin gotleri tiris tiris atiyor biliyorlarki o gunler yakin zamanda baska ruzgarlara acilacak hesap sorulacak o gunler gelecek onlarda cok iyi biliyor hazir yakalamisim diyor bari biraz yumulayim pisikolojisi icindeler serefsizler, 45 gun selimiye 90 gun siyasi subeden ve 6 yil sonrada cezaevinden yarimda olsa saglam cikmis olan biri olarak soyluyorum bunlari