21 Haziran 2011

Mektup


Sevgili Ozan Abi, 18 yaşındayım. Ozan Abi dememe kızmazsın inşallah. Seni 1 yıldır okuyorum. Diyarbakır'da oturuyoruz biz. Benim dışımda 3 kız kardeşim, bir ablam, 2 tane abim var. Babam belediyede işçi olarak çalışıyor. Annem evhanımı.
Bir tane odamız var evde. Yatak odasısında annem babam ve 3 küçük kız kardeşim kalıyor. Salon gibi olan odada bir abim, ablam bir de ben kalıyorum.

Diyarbakır'a geldin mi bilmiyorum. Güzeldir bizim buralar, hakkaten çok güzel bir yer. İşte sen de biliyorsun yaşadığımız sıkıntıları.

Bizim evde internet yok. İnternet kafede arkadaşlarla oyun oynamaya gideriz. Bir gün, yine oyun oynuyorduk biz, yan masamda oturan biri senin bloğa bakıyordu. Ordaki resmi görünce, merak ettim baktım. Yan masada oturan abiden neyi okuduğunu sordum, karışık bir isim söyledi. Yabancı isimleri öyle iyi bilmiyorum, gittim kağıt aldım ona yazdım. Okudum yazıyı, bizim bölgeden bir üniversite öğrencisi inşaatta çalışırken düşüp ölmüş.

Sonra ben ne zaman internet kafeye gitsem, mutlaka baktım yazdığım kağıttan adresini yazıp. Artık her gün mutlaka bir kez giriyordum. İnternet kafeci Reşit Abi, para almadı benden. Bana böyle oyun için değil de, okumak için girersem para almayacağını söyledi.

Ben senden bir sürü şey öğrendim abi. Hiç tanımadığım, görmediğim bir abim varmış gibi geliyor artık. Bazı olaylar olunca Ozan Abi ne yazacak diye düşünüyorum. Bizim bölgenin insanısın sandım ama bir mail atıp konuştuk ya, hatta inanmadım sana. Kürt olmayıp sanki bizim yaşadıklarımızı yaşıyormuş gibi olmanı çok sevdim abi.

Yazmıyorum demişsin ya abi, valla çok üzüldüm. Sinirden mahalleden bir arkadaşımla kavga ettim. Sonra "Ozan Abi duysa kızardı" dedim kendi kendime barıştık arkadaşla.

Senin için çok güzel, temiz, insan gibisin sen. Hani küfediyorsun ya bir sürü şeye, yemin ediyorum ben de küfrediyorum onlara. Belki bazıları sevmiyor ama inan seviyorum ben. Niye biliyor musun, sen haksıza, zalime, şerefsize küfrediyorsun. Benim anam bile onlara küfrediyor.

Yaz be Ozan Abi. Ben abim yerine koydum seni. Sen yazacaksın, ben öğreneceğim. Sırf ben değil, bir sürü kişi vardır böyle. İstemeyen okusun, ne olacak. Kimse istemese ben istiyorum. Artık kavga etmiyorum, sürserilik yapmıyorum, vaktimi öyle boş boş değerlendirmemeye çalışıyorum. Yemin ederim senin sayende. Namus üstüne, yalanım yok.

Galatasaraylıyım abi. Öyle spor yazısı yazdığında da seviyorum seni. Abi sen ağzına geleni söylüyorsun, doğru bildiğini. O yüzden seviyorum seni. Okuyan çok olsun, herkes öğrensin daha güzel işte. Esas az okuyan olunca üzül.

Bu yazıyı okuduktan sonra da, eğer yazmazsan güzel canın sağolsun senin. Ben yine seni severim. Buralara gelirsen mailim sende var. Ara abi telefonla, misafirim ol, gezeriz, konuşuruz. Hem babama anlattım seni, o da seviyor seni. Tanrı misafirimiz ol abi.

Ozan Abi, bırakma be abi.

İsmet

Şunu okudum, biri karşıma çıkıp ağzına geleni söylese umrumda olmazdı. Vay amına koyayım böyle işin. Ne boktan şey lan bu. Bir insanın hayatında böyle yer etmek, hayatına işlemek nasıl bir sorumluluk böyle?

Uzun süredir ağlayamamıştım. Daha birkaç satır okuyunca koyverdim. İsteyen istediğini söylesin, şöyle bir şeye yanıt vermemek mümkün değildi.

İsmet, eşeklik ettim, mailde yazmayı unuttum. Ben gelemezsem, sen atla gel İstanbul'a.

14 yorum:

aksilaz dedi ki...

İsmet gelsin Galatasaray maçına götürelim.

... dedi ki...

ben bile okurken çok duygulandım ki seni düşünemiyorum. dediğin gibi büyük sorumluluk ama çok da güzel bir şey yaa. ne mutlu sana varlığınla 1 insanı dahi böylesine etkileyebilmişin.

yazmak zorundasın artık:)

Adsız dedi ki...

üç beş tane ibnetora bırakma meydanı,biz yazmıyorsak senin yazdıklarına katıldığımızdandır. Senin bıraktığın yerde bayrağı biri alır elbet, yalnız değilsin, sensiz bırakma okuyanları.

Sevgiler.

koala dedi ki...

@ aksilaz; cidden süper fikir. mail attım, sana haber veririm.

@ particle; çok teşekkür ederim.

@ Adsız; meydan herkesin, bana ait değil ki :)

Adsız dedi ki...

yalnız ülkemin güzel insanı !
yokluğunda duyguları öksüz ve dilsiz o kadar çok kişi var ki.

kendi sesinin sadece sana ait olduğunu düşünme. aslında sen çok büyük bir koronun sesisin.

'sikeyim' dediğinde,'hep beraber'
diyen o kadar çok kişi var ki...

üşütme bizi. sensiz hayat olabildiğince soğuk.
benim ülkemin güzel insanı

alig dedi ki...

abi emin ol ismet benimde dahil olduğum pek çok kişinin duygularına tercüman olmuş..döndüğüne gerçekten çok sewindim yapma bi daha böle :))

cnrszr dedi ki...

Abim yazdıklarını zevkle takip ediyorum inan lütfen devam et bizim için..

Manuel Calavera dedi ki...

ister yaz ister yazma koala, ben her gun kafadan 50 defa girer bakarim. Yeni olmazsa eskilerden okurum. ama sen yine de yaz :)

Melih ERTAN dedi ki...

Abi yazdıklarınlarınla İsmail'e bir şeyler kazandırmışsın. Ismail de bir iki arkadaşına önerse ve onlarda okursa. İnsanımız biraz daha bilinçlenir. Güzel ülkemi kurtarmamızın başka yolu yok. Bilinçlenip yanlışları görmemiz lazım.
Ozan abi inan bizim de söylemek istediklerimize tercüman oluyorsun. İlk adsız'ın da dediği gibi biz yazmıyorsak; senin yazdıklarının altına imzamızı attığımızdandır.
İsmail'in mektubu beni de çok duygulandırdı. Kombinemi seve seve verebilirim.

Melih ERTAN

Jordi Metal dedi ki...

Ben bile duygulandım şaka bir yana,

Sağolasın İsmetçim :D

Sayende efsane geri döndü:)

ugogus dedi ki...

Halen akıyor gözümden yaşlar, Ozan ve tüm buradaki arkadaşlar, Gs maçına gitme fikri de dahil bunun dışında her ne fikir üretilirse beni de dahil eder misiniz lütfen? O çorbaya tuz biber elimden ne gelirse dökmek isterim.
Herkes 3 kitap gönderse bir kütüphanesi olur Ozan'ın, sanal oyun oynayacagına kitap okur. Veya imkanı olan arkadaslar birazcık maddi yardımla para birleştirerek (İsmet'in de kabuluyle tabii ki, belki boyle saf yürek buna da karsı cıkabilir kendi bakış açısıyla, ama cıkmasın lutfen abisi gibi insanlarız burada sonucta.) dersaneye kaydettirebiliriz 18 yaşındaki şifreci orospu cocuklarının arasında kendi başına kalan İsmet'i. Lütfen Ozan bir oluşum olursa beni de dahil et.
Teşekkürler.

dt.ibo dedi ki...

ya ismet bizi de ağlattın harbiden. Eline koluna yüreğine sağlık.
Koala senin de yüreğine sağlık. Bir insana bile şunları söyletebildiysen hayatta, koy götüne derdin, sıkıntının.
Daha da demezsin artık yazmiycam diye, benim taz yalan olacak bu gidişle ama, senin yine de yüreğine sağlık.

fabrizio dedi ki...

Çok ismet var abi. Çok! Ben seni okuduktan sonra bloguma bir şey yazamıyorum. "Vay anasını ne boş mevzuların peşinde koşturmuşuz" diyorum senin yazılarını okurken. Rant, takdir vs peşinde koşturmadığın için herşey belki de bu kadar güzel. Koşmadın, koşmazsın da... Ama yazmalısın abi. Gerekirse tekme de atarız demiştin. Nice İsmetler var... Onlara gerektiğinde tekme de atabilecek kadar onuru kazandıracak tek adam sensin bence! Televizyona çıkıp yavşaklık, yalaklık peşinden koşan piçler mi kazandıracak o onuru sen mi? Bence her bırakmaya niyetlendiğinde bunu düşünmelisin. Son sözüm de İsmet kardeşime; İsmet! Ozan abinken bizler senin abin olamayız. Ama İstanbul'da hatırı sayılı kardeşin olduğunu unutma... Gel de maça gidelim bilader...

koala dedi ki...

@ ugogus; tamamdır, mutlaka haber veririm.

@ fabrizio; lan abartmayın bu kadar, gözünüzü seveyim, cidden yapmayın bunu