Inter kedi AC Milan fare olursa

Milano derbisine değinmeden olmaz. Sezonun ikinci haftasında iki takımı karşı karşıya getiren maçın ismi dışında derbi özelliği taşımayacağını ve Inter Milan'ın kedi-fare oyunu sergileyeceği çok açıktı. Maç bir nevi Oscar De la Hoya-Mike Tyson'un karşılaşması gibiydi.

Transfer döneminde Zlatan Ibrahimovic'i kaybeden Inter, kadrosunu Eto'o, Lucio, Motta, Sneijder ve Diego Milito ile takviye ederken, AC Milan bütün bir transfer döneminde yaptığı tek akılcı hamle Pirlo'yu takımda tutmak olmuştur.

Zaten iki yıldır ligi domine eden Inter bir de, kadrosunu olabildiğince güçlendirmişken, "Derbidir her sonuca açıktır" gibi bir anlayışın olması hiç mantıklı değil. Evet, futbol bu her sonuca açıktır ama bu her zaman gerçekleşmez. Dün gece bunu bekleyenler fena halde yanıldı.

Eğri oturup doğru konuşmak gerekir, bugün Türkiye'de hangi kulüp Pirlo ve Pato haricinde bir futbolcuyu ister takımında. Şahsen Galatasaray'da ikisi dışında hiçbir futbolcuyu görmek istemem, AC Milan'dan.

Inter'e baktığımızda Maicon, Samuel, Lucio, Eto'o, Stankovic, Milito, Sneijder.... Bitmiyor isimler. Oyuncu listesine bakıldığında zaten Inter Milan maça 1-0 önde başlıyor. Buna bir de Jose Mourinho-Leonardo faktörü eklendiğinde 2-0'a geliyor.

AC Milan, İstanbul'da kaybettiği Şampiyonlar Ligi finalinde takımı yeniden revize etmesi gerektiğini anlamalıydı. Son atımlık barut 2005 yılında bitti ancak Berlusconi-Galiani ikilisi sinekten yağ çıkartmaya uğraştılar senelerce.

Şimdi harç bitti yapı paydos. AC Milan ne Roma'nın, ne Juve'nin rakibi olamaz. Bu yıl Şampiyonlar Ligi'ne gitmeleri bile hayal olabilir.

Sıklet farkı maçı da belirledi. Leonardo muhtemelen ligi tamamlayamayabilir. Alınan sonuçlar Casanova Silvio ve Galiani ikilisinin hanesine yazılmalı. Çünkü günahı da vebali de onların üstünde.

Koca bir transfer sezonu Huntelear hamlesinden ve ağlamaklı geçen "Futbolcu maliyetleri çok yüksek" nidalarından başka bir şey duymadık. Malumun ilanı bu ağlamaklı günlerden başlamıştı.