Al sana Türk futbolu, al sana başındakiler

Bucaspor Teknik Direktörü Samet Aybaba: Kazanmak adına hiçbir şey yapmadık.

Antalyaspor Teknik Direktörü Mehmet Özdilek: Milli Takım'da iştah yok.

Kasımpaşa Teknik Direktörü Yılmaz Vural: Avrupa futbolu ile Türk futbolu arasındaki fark dün görüldü.

Bursaspor Teknik Direktörü Ertuğrul Sağlam: Gerekli dersler mutlaka alınmıştır.

Manisaspor Teknik Direktörü Hikmet Karaman: İki takımın oyuncularının atletik özellikleri arasında büyük fark var.

Güvenç Kurtar: Bence genel olarak 2 oyuncu dışında milli takımda büyük bir sorun yoktu.

Rıza Çalımbay: İstediklerimizi sahaya yansıtamadık, her şey daha farklı olabilirdi.

Bu adamlar değişken olarak her takımın başına geçiyor. Bir tane adam gibi yorum var mı? Biri dünkü maç adına, Türk futbolu adına bir şey söyleyebilmiş mi? Al birini vur ötekisine. "İştah yoktu" demiş Mehmet Özdilek, iştah ne merak ettim. Diğeri "Mutlaka ders alınmıştır" diyor.

Türk futbolunun bugünlere gelmesinin en büyük nedenlerinden biridir şu isimler. Sağdan sola, yukarıdan aşağıya, bulmaca gibi herifler. Bir gün orada, bir gün burada. Söyleyebilecekleri hiçbir şey yok. Takılmış plak gibiler. Türk futboluna ne getirmişler cidden merak ediyorum.

Sadece Yılmaz Vural'ı biraz dışında tutuyorum. Onun da derdi ağız ishali olması.

Türk futbolunda adam gibi bir şeyler yapılması bekleniyorsa bu adamların futbol ortamından yok edilmesi şart. Televizyonlarda yorumcu, gazetelerde yazar, sahalarda teknik direktör v.s. v.s.

Yeteneğin yoksa yapmayacaksın bir işi. Zorlamanın mantığı yok. Yapmayın birader, bu işi yapmayın.

O değil de, harbiden "İştah yok" ne lan...

Giren çıkan Oğuz Çetin ve Hiddink'e, ayağına sağlık Almanya

Öyle adamı ezim ezim ezerler. Mesut golü attı daha bir mutlu oldum.

Hele götveren Volkan'ın bacağının arasından geçen topta mest oldum. Ayağınıza sağlık. İstanbul'da da çakmanız dileğiyle.

Yemin ediyorum içimin yağları eridi.

Not: Küfür edecekler yormasın kendini. Edecekseniz içinizden edin.

Maça dair: Bu kadar laf ettim maça dair de birkaç söz söylemek gerekir. Berbat bir kadro seçimi vardı. Sadece sahaya çıkan adamlardan söz etmiyorum, alınmayan oyuncular da dahil bunun içine.

Türk futbolu 30-40 yıl öncesine koşar adımlarla ilerliyor. Hem de hiç hız kesmeden. Berbat futbol, oyuncu seçimleniyle ülkeyi bölmüş bir O.Ç., ne yaptığı belli olmayan simsar bir teknik direktör, sahada futbolla uzaktan yakından ilgisi olmayan futbolcular, hiçbir yeteneği olmayan adamların 90 dakika forma giymesi... Daha uzun uzun yazılır aslında ama sıkıldım burada bırakayım.

Kimse kusura bakmasın da, bu milli takımdan bir bok olmaz. Teknik direktörlerin açıklamalarına bak anlarsın zaten ne halt olduğunu.

Löw'e soruluyor maçtan iki gün önce, "Bastian Schweinsteiger'ın eksikliği sizi nasıl etkiliyecek?", Türkiye'den paket yaptığımız adam yanıt veriyor, "Kimin oynayıp oynamadığı sorun değil. Önemli olan sistem ve bu sistemin işlemesi."

Simsar teknik adam Hiddink'e, "Arda'nın yokluğu takımı nasıl etkileyecek?" diye soruluyor, herif hâlâ, "Oynayıp oynamayacağı ya yarın ya da yarından sonra belli olur" diyor.

İşte aramızdaki fark bu. 8-0'lık İngiltere maçında tribündeydim. Gayet net söyleyebilirim ki, bugün oynadığımız futbolun o günkü futboldan hiçbir farkı yoktu. Yeniden dönüyoruz, bekleyin Türkler fark yemeye geliyor.

Ortak özellik arıyoruz, haydi oyuna...

Erzurum Atatürk Üniversitesi rektörü Prof. Dr. Hikmet Koçak.


Kilis 7 Aralık Üniversitesi Rektörü İsmail Güvenç.


Kendisi Muğla Üniversitesi'nin rektör adayı oluyor. Profesör Dr. Zekeriya Güney.

Rektör seçildiği taktirde okul sınırları dahilinde öğrencilerin el ele tutuşmasını ve öpüşmesini yasaklayacağını açıkladı.


Kendisi Muş Alparslan Üniversitesi rektörü Profesör Dr. Nihat İnanç. Sevgili rektörümüz tıpkı soyadında olduğu gibi inançlı bir kişilik.




Ve bu da-bloğu takip eden arkadaşlar hemen bilecek- ÖSYM Başkanı Prof. Ali Demir.



Erzincan Üniversitesi rektörü Prof. Dr. İlyas Çapoğlu

Eveeeeeet, şimdi geldik esas soruya. Bu arkadaşların ortak özellikleri nedir.

Yeni azınlıklar

Ülkenin siyasetçisi...


Ülkenin spor 'adamı'...


Ülkenin gazetecisi...


Ülkenin sanatçısı...


Biz neyi tartışıyoruz ki? Neyi konuşuyoruz. Türkiye'de yeni azınlıklar oluşuyor. Artık ezilenler yön değiştirdi. Ama biz mazlumu oynamayı beceremiyoruz. Çünkü gurur, onur, şeref ve haysiyet sahibiyiz hâlâ. Götünüzden anlamayın, elitist bir tavır içinde söylemedim bunları. Herkes bir an önce ağlamayı öğrensin (!)

O.Ç.'ler basmış dört bir yanı

Ulan takımın en önemli futbolcusu sakatlandı üstelik bir aydan bu yana milli takım kampları ve antrenmanları yüzünden sakatlandı geldiğimiz noktada suçlu bulundu: Galatasaray.

Emre denen ruh hastası katil piç çıkmış Galatasaray'a bindiriyor aklınca. Ulan yavşak, git Hollanda'ya gör, kaç tane takımın altyapısında suni çim kullanılıyor.

Milli Takım'ın teknik direktörü çıkmış, Galatasaray'ı suçluyor. Neymiş, "Arda'nın sakatlığında Milli Takım Sağlık Ekibine yapılan suçlamaları kabul etmiyormuş, Arda haftalar önce sakatlanmış."

Arda sezonun başından beri oynuyordu, nerede sakatlandı? Milli Takım maçında. Peki tam iyileşirken yine nerede sakatlandı? Milli Takım kampında.

Tamam hadi geçtim bunları. Madem Arda haftalar öncesinden sakat neden takıma çağırıyorsun? Rijkaard ve Neeskens'le görüşüp ortak karar vermişler. Pezevenk herif, daha 1 ay önce Rijkaard'ın ağzına sıçmadılar mı, şoven duygularla konuşanlar. "Burası Türkiye, burada manevi değerler yüksek" diye Rijkaard'ı günah keçisi yapmadılar mı?

Galatasaray'ın ağzına sıçtılar, şimdi kalan itibarını yok etmek için ellerinden geleni ardına koymuyorlar. Bu işler böyledir, birkaç gün sonra hele bir de Milli Takım yenildi mi, suç daha ağır basmaya başlar Galatasaray yönünden.

Hâlâ oynatılmasından söz ediliyor. İhtimal dahilinde yani, fırsat bulunursa mutlaka oynatılacak. Ama tabii Galatasaray'dan eşek yüküyle para alan 10 numaradır bunun esas suçlusu. Şu saate kadar çıkıp, "Hayır ben oynayamam" diyemiyor.

Çık, oyna ve futbol hayatın bitsin. Sonra Alper Tezcan gibi dolanırsın ortalıklarda. Bak bakalım yanında, hasta ruhlu katil piçler oluyor mu, bak bakalım yanında O.Ç. abin yer alıyor mu, bak bakalım menajerin Ahmet Abin seni tanıyor mu?

Gündüz Kılıç: Galatasaray bir his takımıdır. Renklerine aşık birbirlerine seven futbolcuların takımıdır. Galatasaray fedakârlıklarla çalışacak futbolcuların takımıdır. Galatasaray şımarıkları, kendini beğenmişleri, yalnız kendini düşünenleri sevmez.

Metin Oktay: Galatasaraylılık bir din gibi bir mezhep gibi yerleşmiş köklü bir inançtır. Bunun için Galatasaray'ı tercih eder, Galatasaraylılığımla övünürüm.

Gheorghe Hagi: Galatasaray'ın adının olduğu her yerde umut vardır.

Birinin bile yakınından geçemezsin be oğlum. Şu isimlerin yakınından geçmeyi bırak, aynı cümle içinde kullandığım için ben kendimden utanıyorum.

Gündüz Kılıç'la başlayıp Hagi ile biten bölüm Suat Kayhan'dan alıntılanmıştır.

Ulan Almanya, her çaktığın golde havalara zıplayacağım.

Rica ediyorum siktirip gidin

Galatasaray Bonus, Riva arazisi, Aslantepe, GS Bilyoner, Galatasaray TV...

Teknik direktörü ölür, futbolcusu saha içinde taşak muhabbeti yapar; her futbolcusu milli takımda sakatlanır, saçma sapan açıklamalardan başka bir şey söyleyemezler; basın ağzına geleni yazar, gidip kucaklarına otururlar; hakemler saha içinde takımı doğrar, bir-iki vıdı vıdıdan başka bir bok söyleyemezler.

36 yaşındayım, hayatımda bu kadar çaresiz, bu kadar basiretsiz, bu kadar acziyet içinde bir yönetim görmedim.

Şampiyonluk filan istemiyorum, derdim de değil umurum da. Galatasaray dendi mi dibine kadar ciddiyet olan bir yer düşünürdüm ama artık Galatasaray dendi mi yüzüm ekşimeye başladı.

Tabii bu iki arkadaşa yüklenmemek lazım sadece. İsminin kısaltılması O.Ç. olan (hatta o kısaltma kendisine cuk oturuyor) milli takım teknik direktör yardımcısının da bir ara hesabı görülmeli. Görülmeli de, bunu yapacak adam var mı? Benimki de laf!

Bravo bu kulübü yöneten tüm şahıslara. Elbirliğiyle koskoca bir takımı herkesin maymunu haline çeviriverdiniz.

Artık kimseden bir beklentim kalmadı. Fenerbahçe maçından sonra Rijkaard da şutlanır, sen sağ ben selamet.

Hepinizin geçmişini sikeyim ben.

Not: Son postların hemen hepsinde bolca küfür vardı, şimdiden kusura bakmayın ama durum bu minvalde.

Sokarım milli takımınıza

Fatih Terim'den bu yana milli takımı ne sevdim, ne de destekledim. Hiç umrumda bile olmadı, başına kimin geçtiği, kimi yendiği, kime yenildiği filan.

Öyle uzun uzadıya yazmayacağım. Arda Turan sakatlanmış. Kusura bakmasınlar ama sokarım milli takımlarına. İşin boku çıkmaya başladı. Her milli maç öncesi ve sonrasında Arda, Hakan Balta, Sabri v.s. v.s. birilerinin sakatlanmasından bıktı insanlar.

Galatasaray Sağlık Kurulu'na atıp tuttuk da, adamlar hazır hale getiriyor, milli takımda yeniden sakatlanıyorlar.

Bu işin ciddi anlamda önünü almak lazım. Zerre umurumda değil milli takımın ne yaptığı ben Galatasaray'lıyım, milli takım da beni hiç mi hiç ilgilendirmiyor.

Herkes samimi olsun. Milli Takımı destekliyorum diyen kaç Galatasaraylı, Semih Şentürk'ün gol atıp kazandığı maçta içine sinerek seviniyor.

Ya da Fenerbahçeli kaç kişi, Arda Turan'ın golleriyle kazanan milli takım maçından sonra gönlü rahat oluyor.

Herkes birbirini kandırıyor. Volkan'a küfür etmişim, nefret ediyorum, milli takımda diye seveceğim. Hadi canım sen de....

Tam tersi durum Fenerbahçe, Beşiktaşlı arkadaşlar için de geçerli.

Milli görev filan diye bir şey yok. Kimse milli takıma gitmiyor diye vatan haini olmaz.

Eğer milli görev yapmak istiyorlarsa, kazançlarını düşük göstermeyip, adam gibi vergi vermeleri yeter.

Kökle Ali!

Çok güzel ülke lan bu Türkiye. Valla bak. Yaptığının yanına kâr kaldığı başka bir ülke yoktur. Elin oğlu 90 yıllık hesapları soruyor, bizim ülkede herif 20-30 yıl evvel yaptıklarını basına çarşaf çarşaf anlatıyor, kimse harekete bile geçmiyor.

Ali Ağaoğlu diye bir arkadaş var. Geçen hafta basın gizli reklamını yaptı bol bol. Zaten yazılı basını takip ederseniz, Ağaoğlu Şirketler Grubu'na ait tam sayfa ilanları rahat rahat görebilirsiniz.

Bu eleman Referans Gazetesine röportaj vermiş. 20.08.2009 tarihli Ayten Güvenkaya imzasıyla Referans'ta duruyor. Kendisi diyor ki, "Avazım çıktığı kadar bağırıyorum. İstanbul konut inşaat sektörünü en iyi bilen isimlerden biri olarak söylüyorum ki; mevcut yapı stoğunun yüzde 70'i deprem açısından güvenli değil. 1970'li yıllarda İstanbul'un Anadolu yakasında yapılan yapıların büyük bir kısmına inşaat malzemesini ben sattım. Kumları Marmara Denizi'nden demirleri hurdadan çektik. O zamanın şartlarında en iyi malzeme buydu. Sadece biz değil tüm firmalar aynı şeyi yapıyordu. Deprem olursa İstanbul'a ordu bile giremez, ölen şanslıdır."

Bak sen olaya. Aradan bir yıldan kısa bir süre geçiyor. Bu kez bütün televizyonlarda, gazetelerde, radyolarda "Herkes havuzlu evde oturmayı hak ediyor" sloganıyla bangır bangır bağırıyor.

Devletin savcısı, hakimi ne iş yapar merak ediyorum. Adam 40 yıl evvel İstanbul'da yapılan binaların kumlarını denizden çektiğini, demirlerini de hurdacıdan aldığını söylüyor, tık yok. Bir tane adam gibi savcı çıkıp da, "Gel bakalım arkadaş, hangi binaları yaptın, hangilerine malzeme sattın" demez mi?

Bir araştırma yapılıp, hangi binalar için kum-demir satmıştır soruşturulamaz mı? Hatta "Bak koçum, sen şimdi sağda solda 'Bu araba Türkiye'de sadece bende var' diyorsun, kurmuşsun hanedanlığını. Hadi bakalım bir zahmet o gün kum-demir sattığın binaların tamamını güçlendir" diyemez mi?

Bir ülkede, bu kadar aleni olarak yaşanırken her şey; adamın biri çıkıp itiraflarda bulunmasına karşın neden mala bağlar yetkililer bilmiyorum.

Ehh, kimse sormazsa, kimse araştırmazsa Ali Ağaoğlu gibi tipler, daha çok siker bu milleti, daha bol araba alır, daha bol bol 20'li yaşlarda hatunlarla fink atar.

Hangi parayla yapar bunu? Denizden kum çekip, hurdacıdan demir alıp, millete sattığı malzemelerle.

Lan, vicdan denen müessese hiç mi çalışmaz kimsede? Bu kadar mı ahlaksız, haysiyetsiz, şerefsiz, onursuz, gurursuzlarla mı dolu bu ülke?

Ayıp diyeceğim ayıp bile değil bu. Adam çatır çatır reklam yapıp, herkesin havuzlu ev sahibi olabileceğini cayır cayır bağırıyor, üstelik daha bir yıl önceki açıklamasına karşın.

Sevmiyorum bunu ama adamı öttürürler başka ülkede olsa. Adamın kafasını o denizden çekilen kuma gömüp, hurdacıdan alınan inşaat demirlerini götüne sokarlar.

Ama Türkiye'de. Giren de çıkan da bize. Az geliyor Aliciğim, kökle biraz daha.

Ampulünle aydınlat, garibanlığınla ağlat beni

Dosyalar açılıyor, cinayetler aydınlatılıyor, geçmişin hesabı soruluyor. Samimiyetleri konusunda ciddi anlamda şüphelerim var.

12 Eylül'den çıkıldı yola, şimdi başka yerlere gidiyor yön. Turgut Özal, Eşref Bitlis...

Mesela Musa Anter cinayeti. Aydınlatılması için harekete geçilecek mi?

Mesela Uğur Mumcu. Aydınlatılması için harekete geçilecek mi?

Ya da Bahriye Üçok. Aydınlatılması için harekete geçilecek mi?

Çetin Emeç de olabilir. Aydınlatılması için harekete geçilecek mi?

Ahmet Taner Kışlalı'yı unutmamak gerek. Aydınlatılması için harekete geçilecek mi?

Ya Muammer Aksoy. Aydınlatılması için harekete geçilecek mi?

Cinayetlerin aydınlatılmasını bekliyor tabii insan. Birkaç isimle kalmasın istiyor.

İsimleri bir kenara bırakalım, olaylara bakalım.

42 kişinin öldüğü 1 Mayıs 1977. Aydınlatılması için harekete geçilecek mi? Ampulün ışığı bunları aydınlatacak mı acaba?

Gazi olayları. Çorum, Yozgat, Malatya, Maraş, Sivas, Tokat...

Bunlar aydınlatılacak mı? Yaşayanlar hesap verecek mi? Sivrisineklerle uğraşıyorlar, bataklığı kurutmak varken.

Türkiye'nin karanlık tarihine el atmaya kimse yanaşamıyor. Mesela çok zor değil 6-7 Eylül olaylarında; Osmanbey, Kurtuluş, Nişantaşı, Taksim, Beyoğlu, Harbiye, Pangaltı, Teşvikiye'deki binaların nasıl birdenbire el değiştirdiğini öğrenmek. Cebinde üç kuruşu bile olmayan adamların koskoca binalara, apartmanlara, dükkânlara nasıl sahip olduklarını öğrenmek.

Şimdi fazla iyi niyetli arkadaşlar (!) "Ama bak Turgut Özal, Eşref Bitlis" diye savunmaya geçeceklerdir.

Zaten birileri artık hep haklı, onlara karşı komplolar kuruluyor sürekli, suikastler düzenlenmeye çalışılıyor. O yüzden mazlum o yüzden çaresizler (!)

Son 50 yılın en güçlü iktidarı olup, ellerinde sonsuz yetki varken, gariban, mazlum, ezilen olmaları insanın içini acıtıyor gerçekten de. O kadar gariban, o kadar acınası durumdalar ki; 7 yılda işyeri kurmayan, büyük atılımlar yaparak ithalat-ihracat şirketi kurmayan, maden şirketi açmayan bakan çocuğu kalmadı.

O kadar gariban-mazlum-acınası durumdalar ki, çok üzülüyorum onlar için. İnsanın ciğerini parçalıyor içinde bulundukları durum.

Anlatılanları ve söylenenleri duyunca, akşam karanlığında pazara çıkıp atılan domatesleri, biberleri, sebzeleri, meyveleri toplayan insanlarmış sanıyorum onları. Ya da işini yapamadığı için inşaatlarda hamallık yapan Ahmet Öğretmen hissi beliriyor içimde.

Herhangi bir aklıevvel, "Konu cinayetten buraya mı geldi? Senin samimiyetine inanmıyorum" diye yorum atmasın. Aklıma geliverdi işte birdenbire, daldan dala atlayıverdim.

Dos Santos'u bildin mi Çakır?

Cüneyt Çakır Rubin Kazan-Barcelona maçını gayet iyi yönetti. Verdiği iki penaltı kararı tamamen doğru.

Ama işte insanın aklına hemen geçen sezon Dos Santos'un Fenerbahçe maçında 90. dakikada yere indirilişi geliyor. Bu penaltıları veren adam, o pozisyonu neden göremiyor.

Düşünüyor işte insan böyle arada.

Hangi kaygılar, endişeler devreye giriyor acaba?