Recep Bey ve gömlek hadisesi

Kemal Kılıçdaroğlu'nun gömleği Türkiye'de tartışma konusu oldu. Tartışmayı yaratan kim? Mehmet Ali Ilıcak. Tercüman Gazetesi'nin eski patronu. Şu, kuponla herkese buzdolabı ve televizyon vermeyi taahhüt eden ama sonra yana yatan Mehmet Ali Ilıcak yeni.

Türkiye'de işler böyle yürür. Her şeyi unutmuş gibi yapar, hatta gerekirse üste çıkarsın ki, kimse senin üstüne gelemesin. Benzer durumda olsam harakiri ya da ötenazi yaparım ama bu herifler yüz surat hacı Murat.

Gömleğe dönelim. "Halkçı Kılıçdaroğlu 350 TL'lik gömleği nasıl giyermiş?"

Bugüne dek, her konuşmasında buram buram ajite kokan Erdoğan'ın saati kaç lira sorgulandı mı? Ya da oturtuğu villanın ederi ne kadar? Soran oldu mu? Başbakan'ın çocuklarının mal varlıkları, eşinin üstüne yapılmış hastaneler ya da şirketler konuşuluyor mu? Bakan çocuklarının, bakan olmadan ve bakan olduktan sonraki mal varlıkları hiç konuşuldu mu? Bu listeyi daha uzatayım mı?

Türkiye'de 7 yıldan bu yana sürdürülegelen, demokrasi adı altında yarı monarşik düzenin devamından nemalananlar, koltuklarında Lale Devri'ni yaşayanlar, dokunulmazlıklarıyla dünya üstündeki dikta ve faşist cunta yönetenlerini kıskandıranlar 'biraz' rahatsız oldu.

Rahatsızlıklarının haklı olup olmadığını şu aşamada söyleyebilmek mümkün değil. Çünkü Türkiye'de insanlar çok fazla vaat duydu ve bu vaatlerin hiçbirinin yerine getirilmediğine de şahit oldu. Kemal Kılıçdaroğlu'nun, cumartesi günü verdiği sözleri tutup tutamayacağını hep birlikte göreceğiz.

Ancak benim açımdan bir gerçek var ki, o kongrede vurgulanan "Faşizme geçit vermeyeceğiz", "Taşeronlaştırmayı kaldıracağız", "Yüzde 10 barajını kaldıracağız", "Sendikalaşma ve örgütlenmenin önünü açacağız" söylemleri hoşuma gitmiştir. Ahmet Arif'ten, Nâzım Hikmet'ten alıntılar yapması, ayrıca daha da bir sempati oluşturmuştur, nazarımda.

7 yıldır Türkiye'de hüküm sürenlerin, hanedanlık kurmaya çabalayanların biraz rahatsız olmaları da içten içe beni mutlu etti.

Dönelim yine gömleğe. 'Halkçı Kemal'in Mahmutpaşa'dan giyenmesini beklemek, o göndermede bulunmak en basit deyişiyle vıcık vıcık ve çiğ halkçılık ajitasyonudur.

Bu kelamı eden adamın; birbirinden lüks arabalara bindiğini, ülke insanını dolandırdığını bilmek ayrıca daha da mide bulandırıcı bir durum yaşanmasına neden oluyor.

Şu meşhur 'Recep Bey'e dair de, bir-iki şey söylemezsem olmaz. Dünden bu yana Akp'lilerde "Bu sokak ağzıdır" cümlesi dökülüyor. Bakanlarından, parti yöneticilerine kadar hemen hepsi aynı şeyi söylüyor.

Bundan çıkarımım:

1- Söylem tam olarak hedefi vurmuştur.

2- Bu eleştiriyi yapanlara ağzımla değil, başka yerlerimle gülüyorum. 'Sokak ağzı' diye eleştiri getirenlere, bu hitabın edildiği kişinin sözlerini okutmak lazım. Hiç örnek vermeyeceğim, zaten herkes biliyor neler söylediğini.

İşte Türkiye'de politika tam da böyle bir şey. Lidere karşı kayıtsız şartsız bağlılık ve daha nefesini bile hisseder hissetmez, düğmelerini iliklemek.

Bugün Türkiye'de "Lider değişti ama zihniyet aynı", "Bu hitap çirkindir" eleştirisini getirenler, ne yazık ki, bu hitabın sahibinin söylediklerini dile getirmezler. Muhalefet partilerinin genel başkanlarına "O adam" diyerek, isimlerini bile dile getirmemesini söylemeyeceklerdir.

Türkiye'de bir şeyler değişmeli. Ama öyle ama böyle. Birilerinin yaptıklarının yanına kâr kalmamalıdır. Devlet bankasından kredi vererek, eşe-dosta televizyon, gazete dağıtmalarının hesabını vermeliler. 7 sene önce ticari sicilde yer almayan ama bugün Türkiye'nin en büyük holdinglerinin nasıl ortaya çıktığını mahkemelerde anlatmalılar. 10 yıl önce gecekonduda otururken, bugün kimlerin hangi havuzlu villalarda, hangi lüks arabalara bindiklerinin hesabını teker teker vermeliler.

Kemal Kılıçdaroğlu'nun bunu yapacağını ya da yapabileceğini söylemiyorum. Bu bir süreç, hepimiz yaşayarak göreceğiz.

Artık sessiz Galatasaraylı'yım

Bu yazı sadece bir futbolcunun gönderilmesi ile ilintili değildir, biriken öfkenin patlamasıdır.

Hayatımda hiçbir futbolcu için böylesi bir tavırda bulunacağımı sanmıyordum ama bireysel olarak, eğer Kewell gönderilirse hiçbir biçimde Galatasaray ürünleri almayacağım, maçlarına gitmeyeceğim ve takip etmeyeceğim. Taa ki, bu yönetim gidene, Galatasaray'da Adnan'lar diktatörlüğü sona erene kadar.

Kendi basiretsizliklerini, beceriksizliklerini, üniversitelerde tez (!) olacak aptallıktaki transferlerini örtbas etmek için kendi kendilerine kurban seçenlere, o kurbanı iğrenç bir biçimde yaftalayanları hiçbir biçimde destekleyemem, onlarla aynı noktada olamam.

'Sakat' diye futbolcu göndermeye çalışırken, bütün spor yaşamı 'sakat'lıklarla dolu olan Gökhan Zan'a, bonservisi 'beleş' diye bel bağlamak sahtekârlıkla eşdeğerdir.

Yönetim olarak, bugüne dek sesimizi çıkarmadım, hatta belki destekledim de ancak yeter artık. Hoş, devre arasında yapılan transferlerden sonra bütün şevkim zaten kaçmıştı. Çünkü yaptıkları popülizm ve taraftar goygoyculuğundan başka bir şey değildi.

Her geleni kurban etmek, kendi kıçlarını kurtarmak için sürekli olarak birilerini taraftarın önüne atmak bu yönetimin geleneği haline geldi.

Sarı-kırmızı formayı terletirken, sakatlanan bir adamı, kullanılmış bir tuvalet kağıdı gibi atıp, üstüne sifon çekemez.

Valla kimse kusura bakmasın ama herkesin ağzına geleni söylediği Özhan Canaydın kadar başkanlık yapamamıştır bu yönetim. Benim adıma ilkeler, başarıdan önemlidir.

Bu terbiyesizliği, bu ahlâksızlığa sessiz kalmak, kişisel olarak insanlık suçu gibi geliyor bana.

Kimse çıkıp "Sen nasıl Galatasaraylı'sın? Bir futbolcu için mi bunların hepsi?" demesin. Erozyona uğratılan, taraftar gruplarıyla iç içe geçmiş, onları yemleyen yönetimlerin başarılarının ardında 'temiz' bir gelecek bekleyemem.

Benim renklerine aşık olduğum takım; Muhammet trafik kazası geçirdiğinde sonu belirsizken imza attırandır, Okan'ın ayağı kırıldığında 3 yıl bekleyendir. Edu'yu Washington'u ilk sakatlıklarında yer açmak adına gönderen zihniyet değildir.

Bundan sonra "Sessiz Galatasaraylı'yım."

Hepimiz sakat ve yaşlıyız -Atları da vururlar-

Yazıyı okuduktan sonra "Çok sinirli olduğun için bunları yazmışsın" demesin kimse çünkü gayet serinkanlı ve sakin bir biçimde yazıyorum.

Haldun Üstünel: Sakatlığı ve yaşı itibariyle, gelecek süreçte Galatasaray formasıyla düşünülmeyen isimlerden biri.

Öncelikle sakat olan, sizin beyinlerinizin içi. Sadece bu açıklamadan ötürü bile, sezon ortasında Kewell'ı gönderemeyip, Nonda'yı postalamanızın taraftarı karşınıza almamak için olduğu anlaşılıyor.

Madem bu adam 'sakat ve yaşlı'ydı, o zaman sezon ortasında neden gönderemediniz. 6 ay geçince çok mu yaşlandı?

Akil insanların hepsi bas bas bağırıyor, "Kewell bir futbolcudan öte" diye. Kewell, bu takımın aklı, zekâsı, gülüşü, pozitif enerjisi yani aslında bu takım için çok önemli bir isim.

Hepsini bir kenara bıraktım, bir futbolcu için 'sakat ve yaşlı' nitelemesi yapılması fazlasıyla çirkin. Terbiyesizlikten başka bir şey değil şu iki kelime. Yaşlı olmadığını herkes biliyor, sakatlığının boyutlarını ise sizin 'gerizekâlı' Sağlık Kurulunuz biliyor.

Ama o iki kelimeyi yan yana getirince, akıllarda yer eden etki daha bir fazlalaşıyor, daha bir inandırıcı oluyor.

Göt ata ata almaya çalıştığınız Guti, 20'lik genç sanki. Karşınızda gerizekâlı sürüsü var, onları güdüyorsunuz değil mi?

Umuyorum Kewell, Beşiktaş ya da Fenerbahçe'ye gider, umuyorum Kewell o gittiği yerde sizi utandırır ve umuyorum sizin koltuklarınızdaki yerlerinizin darmadağın olmasını sağlar.

Bu yönetimden zaten çok az umudum vardı, şu 'yaşlı ve sakat' ifadesinden sonra zerresi bile kalmadı.

Bunları gönderme kararı için değil, o iki kelime için söylüyorum. Kewell, nereye giderse gitsin, her gol attığında havaya zıplayacağım.

Güzel ülkemin aptal insanları

Bu ülke insanının ne kadar aptal olduğunu görmek için, haber portallarının altındaki yorumlara bakmak yeterli oluyor. Sadece 10 dakika baktım, içim bunaldı.

Kulluk etme, biat etme kültürü, "Padişahım çok yaşa" geleneği ciğerlerinin içine kadar işlemiş.

Embesil siyasetçilerin kısır tartışmalarını bu insanların da aynı kelimelerle ifade etmesi, ilkokuldan bu yana öğretilen ezbercilikten kaynaklanıyor olmalı.

Japonya Milli Takımı

Madenciden

Grup Yorum 1991 yazmış, ilk dinlediğim Yorum şarkısıydı. Bilmeyenler dinlesin, ölen 28 madenciyi anlatıyor. Koşullarını, durumlarını, yaşadıklarını.

Örgütlü bir toplum olmak dileğiyle....

Lanet olsun!!!

Bekledik ama olmadı. Mucizeler her zaman gerçekleşmiyor.

Böylesi bir işte taşeronlaştırmaya göz yumanlara, insanların çaresizliğinden faydalanarak, "İki kişi 10 ton çıkartmadan gelmeyin" diyen yavşaklara, her kaza sonrası "Biz daha yeni denetim yaptık" diyen devlet yetkililerine, basına "Olay yerine gitmeyin" diyen bakana, ağzıma ne gelirse sayıyorum.

Umarım, sizin de canınızın parçası kopar gider.

Bu kafayla giderseniz askere, nah alırsınız tezkere

Yok yok, yazmasam olmazdı. Hoş, Fenebahçe yorumu yapınca bazı arkadaşlar çok kızıyor. Hatta, "Sana da amma batmış Fenerbahçe" diye serzenişte bulunuyor.

O kadar futbol kelamı etmişiz, Aziz Yıldırım'ın basın toplantısına değinmezsek olmaz valla.

Başlık başlık alalım, cevapları yazalım, en azından aklımda kalanları...

Aziz Yıldırım: Belediye başkanlarının sporun içinde olmamasına yönelik yasa var, Melih Gökçek'in varlığı Türk sporunu çok kötü götürür

Yorum: Kesinlikle doğru bir açıklama. Buna dair bir yasa var. Var, var da; senin yaptığın basın toplantısında Kadıköy Belediye Başkanı Selami Öztürk'ün ne işi var onu anlamadım. Belli olmayan şampiyonluk öncesi, Bağdat Caddesi'ni belediye araçlarını kullanarak süslemek, neyin nesi? Bir zahmet, kaçırılan bir şampiyonluk sonrası basın toplantısı düzenlediğinde açıklayıver.

Aziz Yıldırım: Rüştü, Kasımpaşalılar'ı arıyor. Hadi sizi göreyim diyor. Ankaragücü'ne mesaj atıyor. Bende kendisine haber gönderdi. "İnşallah Bursa'da iyi oynarsın" diye. Kaleciler hata yaptılar. Peki ya Rüştü ne yaptı? Çıksın söylesin. Ben bu şahısları aramadım desin. Beşiktaş kalecisinin bu adamlarla ne işi var. O zaman Bursa'da yediği gol bana şaibeli geliyor. Ağızımdan kötü şeyler çıksın istemiyorum.

Yorum: Öncelikle söz edilen maçları, Şanlıurfa'daki kupa finali hariç (Zaten eşikteki-beşikteki hiçbir Fenerbahçeli'nin o kupayı kazanacağına dair bir ümidi de kalmadı), hepsini kazandın. Rüştü nasıl bir ilahi güçtür ki, telefonla arkadaşlarını arayıp, o takımların "Türkiye'nin tek büyüğü" Fenerbahçe'yi yenmesini sağlayacak? Hani sen tek büyüktün? O vakit Rüştü, koskoca Fenerbahçe camiasından daha yüce ve büyük bir varlık. Öyle mi yani?

Ayrıca, Rüştü'nün kimi, ne zaman aradığını ya da kime nasıl mesaj attığını nereden biliyorsun? Kim veya kimler paylaşılması yasak olan bu bilgileri sana nasıl ulaştırıyor? Mümkünse bu da açıklansın.

Aziz Yıldırım: Bizim resmi yayınımız dışında haberler yazmayın.

Yorum: Olur, bundan sonra her yapacağımız haber için, Fenerbahçe resmi sitesini bekleyelim. Hatta, gazetelerdeki, televizyonlardaki, radyolardaki bu işle ilgili tüm adamlar işten çıkartılsın, siz kendi haberinizi kendiniz verin.

Yalan haber konusunda kesinlikle haklı ama "Bizim resmi yayınımız dışında haber yazmayın" deme cürretini, kendinde nasıl bulur bu adam? Nasıl bir faşizan düşünce biçimidir? İnsanda biraz terbiye, edep, adap olur. Her boku biliyorsunuz, basına da nasıl haber yapacağını öğreteceksiniz. Sen önce iletişim çağında, olmayan şampiyonluğa sevinen taraftarını eğit, be akıllı.

Aziz Yıldırım: Ben Fenerbahçe Başkanı olarak buradan Kadir Topbaş’a sesleniyorum: İstanbul’da yapılan hafriyat işlerinin. döküm işlerinin tamamını almaya, ihaleye hazırız ve bize verilmesini istiyoruz.

Yorum: E, oha. Yüzsüzlüğün bu kadarına başka ne söylenir bilmiyorum. Haklısın ama Kadıköy Belediyesi size çalışıyor, o yüzden alışıksınız belediyelerle içli-dışlı akçeli işler yapmaya. Olur paşam, hatta İstanbul Büyükşehir Belediyesi, gelirlerinin bir kısmını "Türkiye'nin tek büyüğü" Fenerbahçe kulübüne tahsis etsin. Hatta olmazsa, Türkiye Cumhuriyeti Hazinesi, Fenerbahçe Cumhuriyeti Hazinesi'ne, senin belirlediğin bir oranda gelir yardımı yapsın.

Aziz Yıldırım: Ama artık Türkiye’de tek büyük var, O da Fenerbahçe’dir.

Yorum: Hâlâ aptalca bir biçimde bu dünyanın en gerzek yalanına inanıyorsunuz ve insanları da inandırmaya çalışıyorsunuz. Kendinize düşmanlar yaratmak, sonra o düşmanlar karşısında ağlayıp sızlamaktan başka bir şey yapmıyorsunuz. Neyin büyüğü, hangi büyük, kıstas ne belli değil. Ortaya atılmış bir deli saçması sadece. O kadar çok tekrar ediyorlar ki, gerçekten buna inanmaya başladılar.

Lütfen, buna gerçekten inanan birisi bana çıkıp Fenerbahçe'nin neden Türkiye'nin tek büyüğü olduğunu açıklasın.

Yazık, gerçekten yazık. Ciddi anlamda bir ruh doktoruna ihtiyacı var bu adamın. Psikolojik destek almalı, hatta bir süre rehabilite edilmeli. Bunu dalga geçmek için söylemiyorum, cidden iyi bir ruh hali değil bu. Aynı derede yüzlerce kez yüzdünüz ama aynı aptallıklara devam ediyorsunuz. Bunun, şu birkaç günlük travmatik dönemden ötürü olmadığı da gün gibi ortada.

Bu arada 'veleybol' diye bir spor yok, o sporun ismi 'voleybol'.

Lütfen bir mucize olsun

30 madenci iki güne yaklaşan süreden bu yana yerin 540 metre altında. İçimde bir mucize olacağına dair tüm umudumu sürdürüyorum.

Aileler, dostlar, herkes onlardan iyi bir haber almak için bekleyişini sürdürüyor.

Lütfen bir mucize olsun, lütfen...

Bırakın bu popülist eylemleri

Uğur İnceman, Rodrigo Tello, Yusuf Şimşek, Mert Nobre muhtemelen yönetimin bundan sonraki senelerde hedeflerindendir.

Unutmadan; Adnan Polat, basketbol takımını dağıtmayacaklarını açıklamıştı iki hafta önce ama Evren Büker teklif bekleye bekleye geçirdiği günlerin sonunda Trabzonspor'a transfer oldu. 16 yıldır bir yabancı oyuncu iki seneyi geçirmemiş bir takımdan söz ediyoruz. Sonra her sezon sonu, "Seneye şöyle takım yaratacağız" diye taraftarın ağzına iki parmak bal çalıp, sezon ortasında ağlamalar başlar.

Fazlaca popülist bir yönetim, fazlaca ucuz açıklamalar ve ne yazık ki fazlaca "biz bize benzeriz" örnekleri sunuluyor.

Bir insan yapamayacağı işi görmeli, anlamalı. İşin suyu çıkmadan, hele de Türkiye gibi bir ülkede, her başarısız sonuçta 'adam asmaca' oynamaya meraklı kitleler önünde zorlamadan, bu işi yapabileceklere bırakılmalı.

Ben şimdi buraya 18 Mayıs 2010 tarihinde saat tam 18.25'ken bir not düşeyim, sonra tozlu raflardan çıkartırız. Kıçını kurtarmak için herkesi satabilecek potansiyele sahip adamlardan yönetim, başkan, idareci olmaz.

Adnan Sezgin, oralarda dolanıyorken, kişisel olarak yönetime güvenemem. Gökhan Zan'dan sonra Serdar Özkan. Herkeste aynı laf, "Ama Arda dedi ki; bizim neslin en yeteneklisi Serdar'dır."

Nasıl bir nesilmiş anlamadım anasını satayım. Arda, Mehmet Güven için de "Bizim takımın en yeteneklisi odur" dememiş miydi?

Çıkan sonuç; ya Arda futboldan anlamıyor, ya garibimi birilerine siper kullanıyorlar.

Bu yıl bol bol transfer haberi okuyacağız. Mehmet Batdal için yorumum; bir adam 25 yaşına geldiyse ve halen ikinci ligde oynuyorsa, kuşku duyarım. Benim için Yaser, Ferdi Elmas tadında bir transferdir. Umarım yanılırım.

Halen transfer düşünülüyor ona çıldırıyorum. Şu zihniyet değişimini ne zaman yapacaklar acaba?